Այս պատերազմը չպետք է լիներ, որքան էլ որ ռազմաշունչ հայտարարություններ անեին Ադրբեջանի կամ Թուրքիայի ղեկավարները:

Սա 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ի՝ չարաբաստիկ պատերազմի առաջին օրվա իմ հիշողություններն էին։

Նիկոլ Անհողի Մայրամի՛Գ, մի փոքր համեստ եղիր:

Վերջնականորեն բացահայտեր այս իշխանությունների հայադավությունը և այն, որ այս պարտությունը՝ ՊԼԱՆԱՎՈՐԱԾ ԷՐ։

Ամեն ինչ պատրաստ էր Արցախը հանձնելու և հազարավոր մարդկան սպանելու համար:

Վերին Շորժան պաշտոնապես օկուպացվեց։

Սա ամենախայտառակ, ամենաբռի ու ամենալպիրշ արշավն էր հայ ժողովրդի հանդեպ, որում իշխանությունը ուղղակի ջախջախեց սեփական ժողովրդին։

Նիկոլի մեծ եղբայր Իլհամ Ալիևը խոսել է 44 օրերի պատերազմի, պատճառների և հետևանքների մասին։

Նորագույն պատմության մեջ՝ մեծագույնը։

Որքան էլ ծանր լինեն սակայն այս պատերազմի կորուստները, մենք պետք է գիտակցենք, որ այն չի ավարտվել:

Արծրու՛ն, քո անունը հոմանիշ է կեղծիքի և ստի հետ...

Մեկ տարի առաջ այս օրը պատերազմ սկսվեց, որը Նիկոլ Փաշինյանի ձախողված դիվանագիտության, քաղաքական դիլետանտիզմի արդյունք էր։

Որքան փորձեն Հայ զինվորին պոստից փախչող, գերի հանձնվող, վախկոտ ներկայացնեն չեն կարող, դրանք հազվադեպ դեպքեր են։

Դուք օգնեցիք Նիկոլ Փաշինյանին և իր հրոսակախմբին վերարտադրվել՝ ուղղակի ալարելով գնալ ընտրատարածք և չսատարելով ընդդիմության Ձեր համակրած ուժին։

Երկրի իշխանություններն զբաղված են ոչ թե թշնամու սանձարձակությունները զսպելու ուղղությամբ ծրագրավորված քայլեր իրականացնելով, այլ սեփական ժողովրդի շարքերն ամենօրյա ռեժիմով ու հետևողականորեն պառակտելով:

Եթե գործատուն աշխատողի իրավունքները առողջապահության նախարարի հրամանի հիման վրա սահմանափակի, ապա կարող է լուրջ վնասների առջև կանգնել:

Կատարելով վարչապետ-բռնապետիկի հանձնարարականները՝ դուք ձեր հոգուն դաջում եք ողորմելի դահիճի խարանը։