Դավաճանը մահկանացու է: Իր համայնքի համար խաղաղություն կերտողն՝ անմահ:

Նիկոլ Փաշինյանը սարսափի մթնոլորտ է ստեղծում։

Մեծ խելք պետք չէ հասկանալու համար, որ որքան էլ հայը բարեկամության ձգտի` թուրքի համար միշտ եղել ու լինելու ենք թշնամին:

Ադրբեջանական վերջին ագրեսիան Արցախի ուղղությամբ պետք է դիտարկել այս պահանջների տրամաբանության ներքո։

Վերջում Մայրամիգին Հեյդարիկի հետ կպսակեք, կամ էլ Լեյլային հարս կբերեք Աշոտիկի համար։

Գոնե դրա դիմաց Դեմիրճյանի առանձնատանը գոյատևի:

Սահմանին բախումները կդադարեն, ծառայությունից հետո քո որդին բարեհաջող տուն կգա, թողնես շարունակի այն, ինչ անում է, ստիպված ես թաց աչքերով Եռաբլուր գնալ։

Էլի ներկայացնում էին փաստաբանները կռված տղերքի` Արաբո ջոկատի կենսագրությունը, դատավոր Ավետիսյանի համար այդ կենսագրությունն ինչ որ արժեք ուներ։

Վարչապետի աշխատասենյակի աթոռին նստածը չկա։ Արձակուրդում է։ Անգամ ամեն րոպե լուսանկար հրապակող նրա կինը նորություն չի հայտնել, ինչո՞վ են զբաղված։

Ախր շատ սինխրոն են գործում Բաքվի դիկտատուրան և դրա Երևանյան դեսպանատունը:

Չենք զարմանում, որ արդեն բռնապետական հերթական մեթոդն է կիրառվում ապօրինաբար մուտքը Հայաստան արգելելով:

Թշնամի տանդեմն իր ծրագրում այս պետրոսգետադարձյան դավաճանի ընդգրկումով կարողացավ լուրջ ներդրում կատարել Սփյուռքը պառակտելու ու խնդիրներ ստեղծելու, Հայ դատի լոբբիստական աշխատանքներին խոչնդոտելու հարցում։

Նախագահը «մի շարք ԱՆՀԵՏԱՁԳԵԼԻ հանձնարարականներ է տվել:

Սփյուռքը փորձում էր ուշքի գալ «Հայաստան» հիմնադրամից նիկոլական իշխանությունների կատարած թալանից, երբ Նիկոլը մի նոր ցուցադրում է կատարում։

Քաղաքական պատվերով զորակոչված տղերքի ոգին, բնականաբար, աննկուն է։

Ադրբեջանական իշխանության հայաստանյան ներկայացուցչությունը, ի դեմս դրա ղեկավար Նիկոլ Փաշինյանի, շարունակում է կառավարել Հայաստանը:

Քիչ է հավանականությունը, որ կարող ենք ունենալ արդյունավետ գործող կենսաթոշակային մասնավոր համակարգ։

Այս իշխանությունները հետևողականորեն տապալում են ոչ միայն ներկան, այլև իրենց կործանարար «ձեռքը» մեկնել են մեր երկրի և սերունդների ապագա զարգացմանը։