Թուրքիան ահաբեկիչների թիրախ է դարձել տարածաշրջանում տիրող անկայունության պատճառով։ Մենք վճռական ենք տրամադրված ահաբեկչության դեմ պայքարելու գործում։

Ես համակերպվել եմ իմ վիճակի հետ։ Ես երբեք չեմ ընտրել Ռուսաստանում մնալը և կնախընտրեի իմ երկիրը վերադառնալ։

Ես սիրում եմ հանելուկներ գուշակել, սակայն Պուտինի գործելակերպը գաղտնի է։ Թե ինչպես իրեն կդրսևորի Պուտինը, հավանաբար, անգամ իր համար է գաղտնիք։

Որ ինչ–որ մեկը պատրանքներ է ստեղծում իր համար, թե Ղրիմը հնարավոր է վերադարձնել ռազմական ճանապարհով, թող իզուր ժամանակ չկորցնի դրա վրա. դա անօգուտ զբաղմունք է։

Վլադիմիր Պուտինն ավելի ուժեղ ղեկավար է, քան ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման։ Բայց ուժեղ չի նշանակում լավ։

Ես հավատում եմ, որ կկարողանամ նորից վերահսկողության տակ վերցնել մեր երկրի արևելքը, և հույս ունեմ՝ դա հնարավոր կլինի իրագործել արդեն այս տարի։

Առաջին քայլը, որն ԱՄՆ–ին սխալ ուղղությամբ տարավ, կատարվեց այն ժամանակ, երբ ՆԱՏՕ–ն սկսեց ընդլայնվել՝ ներառելով նաև արևելաեվրոպական երկրները, որոնցից ոմանք սահմանակից են ՌԴ–ին։

Թուրքիայի կողմից Հունաստանի օդային տարածքի խախտումները և օդային գործողությունների աճը չեն նպաստում ընկերական բարենպաստ մթնոլորտի ստեղծմանը։

Ոչ մի դեպքում Թուրքիային չպետք է «անվտանգ երրորդ երկիր» անվանել ներգաղթյալների համար, որին ԵՄ–ն կարող է մեծ ծախսերով փոխանցել իր պարտավորությունները։

Չի կարելի ցանկանալ մոտ գտնվել եվրոպական չափանիշներին և, միևնույն ժամանակ, չհարգել ԶԼՄ–ն։ Մենք հստակորեն հասկացնել ենք տվել դա թուրքերին։

Սիրիական ընդդիմությունը մեզ խնդրում է պաշտպանել իրեն ԻԼԻՊ–ից և ահաբեկչական այլ խմբավորումներից, որոնք «որս» են հայտարարել հրադադարի ռեժիմն ընդունածների նկատմամբ։

Ուկրաինան, անկասկած, չի կարող դառնալ ԵՄ կամ ՆԱՏՕ անդամ առաջիկա 20–25 տարվա ընթացքում։

ՌԴ ԶՈւ–ն շատ մարտունակ է՝ օժտված զգալի հնարավորություններով, շատ ավելի մարտունակ, քան վերջին 25 տարիներին:

Գերմանիան չի կարող բավարարվել ապրանք արտահանողի և գործարաններ կառուցողի դերով և պատրաստ է մեծ պատասխանատվություն ստանձնել աշխարհում կատարվող իրադարձությունների համար։

Սերժ Սարգսյանը և նրա վարչակազմը շարունակում են գործել որպես նեոբոլշևիկյան հանցավոր համագործակցություն, որն իրականում ծաղրում է եվրոպական չափանիշները։

Քրդերը «հայ ավազակախմբերի» պես Ռուսաստանի հետ համագործակցում են, գնում են Մոսկվայում ներկայացուցչություն են բացում։

Մենք Հունաստանը եվրագոտում պահպանեցինք ոչ նրա համար, որ դժվար պահին առանց այդ էլ բազմաթիվ խնդիրներ ունեցող երկրին միայնակ թողնենք։

Եթե չլինեին ՌԴ ռազմական գործողությունները, Սիրիայում որևէ հրադադար և բանակցություններ չէին լինի, իսկ ԻՊ-ն և «Ան Նուսրայի ճակատը» կպատրաստվեին բաժանել Դամասկոսը։