Հայաստանի իշխանություններն ամեն կերպ փորձել են դուրս մղել Արցախին և նվազեցնել Արցախի գործոն լինելը կամ դերակատար լինելը ԼՂ կարգավորման գործընթացում։

Եթե լինեն լավ գաղափարներ՝ ուղղված ապագային, ժողովուրդն էլի կհամախմբվի: Մենք մեր սին, տգետ ու մաշված գաղափարները կոտրում ենք ժողովրդի գլխին։

Ոչ մի երաշխիք չկա, որ տարածաշրջանում խաղաղությունն ու կայունությունը սպառնալիքի տակ չեն հայտնվի Մեծ Բրիտանիայի՝ Եվրամիությունից առանձնանալու դեպքում:

Եվրամիությունը մեզ խնդրել է փոփոխել մեր հակաահաբեկչական օրենսդրությունը: Կներեք, բայց մենք գնում ենք մեր ճանապարհով, իսկ դուք՝ ձեր։

Հայաստանի և Ադրբեջանի նախարարությունների ղեկավարների մակարդակով շփումները ՌԴ ԱԳՆ–ի օրակարգում են, և այս ժամանակահատվածում դրան առաջնահերթ ուշադրություն է դարձվում։

Հայաստանը ռուսական կողմի հետ չի քննարկել ԼՂ անկախության ճանաչման մասին օրինագիծը, բայց Մոսկվայում ուշադիր հետևում են այդ որոշմանը՝ կապված այդ փաստաթղթի հետ։

Ղարաբաղի կարգավիճակը կորոշվի ընդհանուր համաձայնության կոնտեքստում, ոչ թե միակողմանիորեն։ Քաղաքական գործընթացը, քաղաքական կարգավորումն այլընտրանք չունեն:

Որ կողմ նայում ես` Ղրիմ, Սիրիա, փախստականներ, ահաբեկչություններ, ազգային հարց և այլն: Ամենուր մենք տեսնում ենք թուրքական ղեկավարության բացարձակ ապակառուցողական դերը։

Ամերիկան պետք է տոն տա։ Մյուս երկրները պետք է խաղան այն կանոններով, որոնք սահմանում են ԱՄՆ–ն ու մեր գործընկերները, և ոչ թե հակառակը։

Արցախի հողին մեր հերոսների արյունն ու հաղթած զինվորի ուրախության արցունքն է խառնվել. թշնամին այս հողին չպետք է մոտենա:

1998-2008 թթ. Հայաստանը դրսում նման անարժանապատիվ վարկանիշ չուներ, տնտեսական առումով շարժ կար, Ադրբեջանը «ռիսկ չէր անում» կատարել որևէ քայլ ստատուս քվոն փոխելու համար:

Այսպես կոչված սառեցված հակամարտութունների էսկալացիայի հավանականությունը մնում է։ Վերջին շրջանում՝ կտրուկ։ Եվ, ցավոք սրտի, չի նվազում ԼՂ-ում զինված դիմակայության սրությունը։

ԼՂ–ում այժմ առաջնահերթ խնդիրն, իհարկե, իրավիճակը հանգստացնելն է, նոր ագրեսիա, նոր արյունահեղություն թույլ չտալը և մթնոլորտի վերականգնումը, որը կնպաստեր իրավիճակի հանդարտեցմանը։

ԱՄՆ–ի ու ՆԱՏՕ–ի գործողությունները ՌԴ–ին ստիպում են պատասխան ռազմատեխնիկական միջոցներ կիրառել։ Սակայն մենք դեմ ենք սպառազինությունների մրցավազքին։

ԵՄ-ին անդամակցելու շուրջ Թուրքիայի հետ բանակցությունները միակ հնարավորությունն են՝ օգնելու այդ երկրին արդիականացնելու պետությունը, հարգելու հիմնարար իրավունքները, այդ թվում՝ ԶԼՄ-ի։

Որ ուկրաինական պետությունը կարող է ճաք տալ, եթե քաղաքական գործիչները փորձեն երկու աթոռի նստել, և երկիրը, ժողովրդի կարծիքին հակառակ, դեպի Արևմուտք քաշել, ՆԱՏՕ-ի հին թեման է։

Խլել մարդկանցից ունեցածը վատագույն ճանապարհն է. այդպիսի բան որեւէ պետության մեջ պետք չի թույլ տալ: Դա նշանակում է կտրել այն ճյուղը, որի վրա նստած եք։

Թուրքիայի հայտարարությունները կոչեր էին ոչ թե ուղղված խաղաղությանը, այլ պատերազմին։ Ցավոք, արդեն սովոր ենք թուրքական ներկայիս իշխանությունների նման պահվածքին։