Արցախի շուրջ ունենք շատ աննորմալ իրավիճակ։ Տարիներ ի վեր իր ապակառուցողականությամբ աչքի ընկնող Ադրբեջանն այսօր իրեն աննկարագրելի լավ է զգում։

Սիրիայի քրդերի վրա հարձակվելով՝ Թուրքիան բացահայտեց Հայաստանի իր գործակալներին՝ թրքաբոլշևիկներին։

Որևէ մեկը, այդ թվում՝ երկրի վարչապետը, իրավունք չունի միջամտել դատական իշխանության գործունեությանը:

Ո՞ւմ համար հասկանալի չէ, որ Հարավային Կովկասում ռուսական ազդեցության թուլացումն անպայման լրացվելու է թուրքական գործոնի ուժեղացմամբ։

Ռուսական կողմը երկար լռեց՝ ամփոփելով Ղարաբաղի վերաբերյալ Նիկոլ Փաշինյանի բոլոր հայտարարությունները, ահա, վերջապես տվեց նրան առաջին ազդանշանը:

ժողովրդի այսպիսի բերածներ՝ Հիտլերը, մյուսները, եկել ու գնացել են՝ իրենց հետևանքներով։

Երբ Պուտինը ոչ մեկ անգամ է ցույց տալիս իր հետաքրքրությունը Ռ․Քոչարյանի գործի հանդեպ, և այդ դիրքորոշումը մերժվում է, չեմ կարծում, որ դա անհետևանք կանցնի։

Կառավարությունը Ռոբերտ Քոչարյանի գործում  չեզոք դիրք չունի, հակառակը, հանդես է գալիս որպես շահագրգիռ կողմ․ Ռոբերտ Քոչարյանը քաղաքական բանտարկյալ է։

Վերելակում ինչ-որ մութ հարցերի շուրջ խոսակցություն է եղել։ Ընդհուպ կան խոսակցություններ, որ Իլհամ Ալիևը ինչ-որ փաստաթուղթ կամ թղթեր է փոխանցել Նիկոլ Փաշինյանին։

Սահմանադրության 162-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն` արդարադատության իրականացմանը որևէ միջամտություն արգելվում է:

Երբ անելիք չկա, կա՛մ միկրոֆոնն են ձեռքները վերցնում, կա՛մ մասնագիտությամբ դառնում են հայրենասերներ։

Դատաիրավական համակարգի նկատմամբ գործողությունները, որ այսօր կատարվում են մեր երկրում, հետ են շպրտում մեզ միջին դարեր:

Բումերանգ է այս վերաբերմունքը. եթե ոչ այսօր, բայց նույն «Հայկական Ժամանակի», նույն իշխանական ներկայացուցիչների դռանը չոքելու է այս ուղտը:

Որևէ տարբերություն չեմ տեսնում, թե նա ձվով է գնացել, իր վերաբերմունքը արտահայտել լրատվամիջոցի վերաբերյալ, թե զենքով է գնացել։ 

Իշխանության եկան ոտնահետքեր թողնելով, բայց կհեռանան մատնահետքեր թողնելով։

Ադրբեջանն, օգտվելով այս իրավիճակից, աշխատանք տարավ միջնորդների մոտ՝ ապացուցելու, որ Հայաստանն իր այդ հայտարարություններով փաստացի վերջ է դնում բանակցային պրոցեսին։

Պետք չէ զբաղվել նախկին նախագահների հետապնդմամբ, պետք է զբաղվել երկրի խնդիրներով, ծրագրեր մշակելով, զարգացնելով երկիրը, դեպի անցյալ քարշ չտալով երկիրը։

Իշխանության վարած քաղաքականության հետևանքով ԼՂ հակամարտության բանակցային գործընթացը մտել է փակուղի։