01.04.2025 ● 17:23
01.04.2025 ● 10:08
31.03.2025 ● 19:35
12.10.2009 ● 12:17
Wprost. «Այս ֆոնին շատ ավելի դժվար է գնահատել, թե ինչ օգուտ է ունենում Հայաստանը։ Անկարայի հետ հարաբերությունների բարելավումը կբարդացնի Բաքվի հետ դրանց կարգավորումը»։
08.10.2009 ● 11:12
Շատերը Տիգրան Սարգսյանից տեղեկացան, որ Հայաստանը Խորհրդային Միության իրավահաջորդն է։ Դա էլ բացահայտվեց այն ժամանակ, երբ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հարց ուղղեց, թե ո՞րն է Հայաստանի պաշտոնական տեսակետը Հայաստանի և Թուրքիայի սահմանի վերաբերյալ. ««Դե ֆակտո» և «դե յուրե» մենք ընդունում ենք այն սահմանները, որոնք կային Խորհրդային Միության ժամանակ և դրա փլուզումից հետո։ Մենք եղել ենք Խորհրդային Միության իրավահաջորդը»։
05.10.2009 ● 22:05
Արփի Բեգլարյան. «Մի կողմ թողնելով արձանագրությունների վերաբերյալ տեսակետները՝ անդրադառնանք «հանրային քննարկումերին», որոնք, ի դեպ, բավական ակտիվ են անցնում Թուրքիայում: Որքանո՞վ էին դրանք հանրային մեզ մոտ...»
25.09.2009 ● 16:37
Վախթանգ Մարգարյան. «Հայաստանում մտավորականության հնարավոր ձևակերպումներից. «Մտավորականությունն անհատների սոցիալական խումբ է, որն զբաղվում է մտավոր, բացառապես՝ քծնող շաղակրատությամբ, և որը չունի հոգևոր–բարոյական որևէ ձգտում. նրան խորթ են պարտքի զգացումը, արժանապատվությունը, իսկ հասարակության ու պետության նկատմամբ ունեցած պատասխանատվությունը տեղավորվում է օղու բաժակի մեջ…»։
24.09.2009 ● 11:36
Սոնա Արշունեցի. «Դուք ինքնագոհ Ձեր սիրախաղով, որ կարողանում եք մերձենալ ու թուրք վերնախավի հետ ձեռքսեղմումի անմոռանալի պահեր ունենալ, Դուք ձեր երևակայական հնարամտությամբ ու տղայական շտապողականությամբ ողջ ազգի համար թակարդ լարեցիք ու ստիպում եք՝ ազգովի լուռ ու մունջ ենթարկվենք Ձեր կամայականությանը»։
21.09.2009 ● 13:34
Արեգնազ Մանուկյան. «Մարդիկ հաճախ ցանկալին իրականի հետ են շփոթում։ Այդպիսին է վիճակը նաև մեր քաղաքական կյանքում։»
14.09.2009 ● 12:42
Արա Պապյան. «Ես արդեն առիթ ունեցել եմ գրելու, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները սխալաշատ և թերի փաստաթղեր են: Ամեն ընթերցելիս մի նոր թերություն է ի հայտ գալիս»:
04.09.2009 ● 18:54
Արեգնազ Մանուկյան. «Այսօր քչերն են հիշում կամ հիշում են, բայց չեն ցանկանում սովորական քաղաքացիների հիշողությունը թարմացնել, որ ՀՀ վարչապետ եղած ժամանակ ՀՀ ներկայիս նախագահ Սերժ Սարգսյանը վստահեցնում էր, որ Հայաստանում աղքատ մարդ չպետք է լինի...»
02.09.2009 ● 15:13
Արա Պապյան. Այսօր կարող ենք արձանագրել, որ իրողությունն ավելի սարսափելի է, քան վատագույն կանխատեսումները: Առկա արձանագրություններով՝ Հայաստանի Հանրապետության իշխանություններին առաջարկվում է ընդունել Թուրքիայի բոլոր երեք նախապայմանները:
25.08.2009 ● 18:11
Արփի Բեգլարյան. «Քանի դեռ մենք Հայաստանում փորձում ենք «քաղաքակիրթ» կերպով հարաբերվել հարևան երկրների հետ, Ադրբեջանը ժամանակ չի կորցնում և հնարավորինս օգտագործում է տեղեկատվական պատերազմի բոլոր հնարավոր և անհնարին միջոցներն ու հնարքները»։
15.08.2009 ● 16:59
Էդուարդ Սարիբեկյան. «Թվում է, թե պետական միջոցների այս սուղ պայմաններում պետք է դրանք ավելի լուրջ ու նպատակային ծախսվեն։ Այդ տրամաբանությամբ՝ ՀՀ կառավարությունը երթևեկության անվտանգության մակարդակը բարձրացնելու վեհ նպատակով մի քանի տարվա գործողությունների ծրագիր է ընդունել»։
08.08.2009 ● 14:50
Էդուարդ Սարիբեկյան. «Հայաստանի Հանրապետության նախագահը Բրայզայից պետք է պահանջի ներողություն խնդրել մեր ժողովրդի արժանապատվությունը նման ձևով ոտնահարելու համար»։
01.08.2009 ● 15:58
Էդուարդ Սարիբեկյան. «Օրերս ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Մեթյու Բրայզան երկու անգամ առիթ ունեցավ իր սիրելի Ադրբեջանի նախագահ Ալիևի բառերով աշխարհին փողհարելու, թե Արցախյան խնդրի կարգավորման համար Հայաստանը բառացիորեն պետք է Ադրբեջանին հանձնի ազատամարտի տարիներին ազերիներից ազատագրված 7 շրջանները»։
25.07.2009 ● 15:45
Էդուարդ Սարիբեկյան. «ՀՆԱ-ի 16,3 %-ի մասին այնպիսի վերամբարձ տոնով են խոսում, ասես դա խաղատանը տանուլ տված մի «պեռեռիվի» փող լինի»։
18.07.2009 ● 18:21
Էդուարդ Սարիբեկյան. Սարգսյան-Ալիև մոսկովյան հանդիպումը քաղաքական կանխատեսումների սիրահարների համար մի քանի շաբաթ հայտարարությունների և «գաղտնազերծումների» տեղատարափ էր։ Կստորագրվի՞ ինչ-որ փաստաթուղթ, թե՞ ոչ, կողմերը կհաստատե՞ն իրենց հավատարմությունը Մադրիդյան սկզբունքներին և այլն։
14.07.2009 ● 11:45
Էդուարդ Սարիբեկյան. Ո՞րն է պատճառը, որ Նիկոլի նկատմամբ խափանման միջոց ընտրվեց կալանքը, այն էլ՝ դռնփակ դատավարությամբ։ Եթե Նիկոլ Փաշինյանը խուսափեր արդարադատությունից, ապա կամովին չէր հանձնվի։
13.07.2009 ● 17:19
Էդուարդ Սարիբեկյան. Տեղեկատվական պատերազմում թեև զոհեր չեն լինում, բայց հետևանքները պակաս ճակատագրական չեն։
10.07.2009 ● 09:45
Վախթանգ Մարգարյան. «Սովետական տարիներին ԼՂԻՄ-ը ղեկավարում էին Մոսկվայից, իսկ հիմա՝ Ստեփանակերտն է տնօրինում իր ճակատագիրը։ Երկու դեպքերում էլ Բաքուն չկար և դա խոստովանեց նաև Ալիևը»։
01.04.2025 ● 17:40
01.04.2025 ● 15:58
01.04.2025 ● 15:53
01.04.2025 ● 11:23
01.04.2025 ● 11:17
01.04.2025 ● 11:12
01.04.2025 ● 11:00
01.04.2025 ● 10:41
01.04.2025 ● 10:28
01.04.2025 ● 09:56
31.03.2025 ● 18:23
31.03.2025 ● 17:15
31.03.2025 ● 16:00
31.03.2025 ● 15:55
31.03.2025 ● 14:45
31.03.2025 ● 14:11
31.03.2025 ● 14:03
31.03.2025 ● 13:56
31.03.2025 ● 13:51
31.03.2025 ● 12:40
31.03.2025 ● 11:21
31.03.2025 ● 10:11
31.03.2025 ● 10:07
31.03.2025 ● 03:29
31.03.2025 ● 03:11
31.03.2025 ● 03:07
31.03.2025 ● 03:03
● Մեկնաբանություն
Թուրքիայի հետ համաձայնագիրը Հայաստանի համար կարող է վերածվել պյուրոսյան հաղթանակի
12.10.2009 ● 12:17
Wprost. «Այս ֆոնին շատ ավելի դժվար է գնահատել, թե ինչ օգուտ է ունենում Հայաստանը։ Անկարայի հետ հարաբերությունների բարելավումը կբարդացնի Բաքվի հետ դրանց կարգավորումը»։
Տիգրան Սարգսյանի հարկադրված պատասխանները
08.10.2009 ● 11:12
Շատերը Տիգրան Սարգսյանից տեղեկացան, որ Հայաստանը Խորհրդային Միության իրավահաջորդն է։ Դա էլ բացահայտվեց այն ժամանակ, երբ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հարց ուղղեց, թե ո՞րն է Հայաստանի պաշտոնական տեսակետը Հայաստանի և Թուրքիայի սահմանի վերաբերյալ. ««Դե ֆակտո» և «դե յուրե» մենք ընդունում ենք այն սահմանները, որոնք կային Խորհրդային Միության ժամանակ և դրա փլուզումից հետո։ Մենք եղել ենք Խորհրդային Միության իրավահաջորդը»։
Հանրային քննարկումնե՞ր, թե՞ հանրային «լապշաներ»
05.10.2009 ● 22:05
Արփի Բեգլարյան. «Մի կողմ թողնելով արձանագրությունների վերաբերյալ տեսակետները՝ անդրադառնանք «հանրային քննարկումերին», որոնք, ի դեպ, բավական ակտիվ են անցնում Թուրքիայում: Որքանո՞վ էին դրանք հանրային մեզ մոտ...»
Ազգային մտավորականության առանձնահատկությունները
25.09.2009 ● 16:37
Վախթանգ Մարգարյան. «Հայաստանում մտավորականության հնարավոր ձևակերպումներից. «Մտավորականությունն անհատների սոցիալական խումբ է, որն զբաղվում է մտավոր, բացառապես՝ քծնող շաղակրատությամբ, և որը չունի հոգևոր–բարոյական որևէ ձգտում. նրան խորթ են պարտքի զգացումը, արժանապատվությունը, իսկ հասարակության ու պետության նկատմամբ ունեցած պատասխանատվությունը տեղավորվում է օղու բաժակի մեջ…»։
Բաց նամակ Սերժ Սարգսյանին. «…առաջին հայ ղեկավարն եք, որ ծնկում է թուրքի առաջ մի փոր հացի՝ սահմանի բացման համար»
24.09.2009 ● 11:36
Սոնա Արշունեցի. «Դուք ինքնագոհ Ձեր սիրախաղով, որ կարողանում եք մերձենալ ու թուրք վերնախավի հետ ձեռքսեղմումի անմոռանալի պահեր ունենալ, Դուք ձեր երևակայական հնարամտությամբ ու տղայական շտապողականությամբ ողջ ազգի համար թակարդ լարեցիք ու ստիպում եք՝ ազգովի լուռ ու մունջ ենթարկվենք Ձեր կամայականությանը»։
Հանրահավաքները նմանվում են «ՏԵՑ–ի ջերմաէլեկտրակայանի արձակած գոլորշուն»
21.09.2009 ● 13:34
Արեգնազ Մանուկյան. «Մարդիկ հաճախ ցանկալին իրականի հետ են շփոթում։ Այդպիսին է վիճակը նաև մեր քաղաքական կյանքում։»
Ամեն կլոր բան դեռ ընկույզ չէ կամ նորից հայ-թուրքական դիվանագիտական հարաբերությունների մասին
14.09.2009 ● 12:42
Արա Պապյան. «Ես արդեն առիթ ունեցել եմ գրելու, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները սխալաշատ և թերի փաստաթղեր են: Ամեն ընթերցելիս մի նոր թերություն է ի հայտ գալիս»:
Եթե համաշխարհային ֆինանսատնտեսական ճգնաժամը չչոքեր մեր դուռը...
04.09.2009 ● 18:54
Արեգնազ Մանուկյան. «Այսօր քչերն են հիշում կամ հիշում են, բայց չեն ցանկանում սովորական քաղաքացիների հիշողությունը թարմացնել, որ ՀՀ վարչապետ եղած ժամանակ ՀՀ ներկայիս նախագահ Սերժ Սարգսյանը վստահեցնում էր, որ Հայաստանում աղքատ մարդ չպետք է լինի...»
Ողբո՛ւմ եմ քեզ, հայո՛ց աշխարհ կամ երեք-զրո՝ հօգուտ Թուրքիայի
02.09.2009 ● 15:13
Արա Պապյան. Այսօր կարող ենք արձանագրել, որ իրողությունն ավելի սարսափելի է, քան վատագույն կանխատեսումները: Առկա արձանագրություններով՝ Հայաստանի Հանրապետության իշխանություններին առաջարկվում է ընդունել Թուրքիայի բոլոր երեք նախապայմանները:
Հայ ռազմագերիները Ադրբեջանու՞մ
25.08.2009 ● 18:11
Արփի Բեգլարյան. «Քանի դեռ մենք Հայաստանում փորձում ենք «քաղաքակիրթ» կերպով հարաբերվել հարևան երկրների հետ, Ադրբեջանը ժամանակ չի կորցնում և հնարավորինս օգտագործում է տեղեկատվական պատերազմի բոլոր հնարավոր և անհնարին միջոցներն ու հնարքները»։
Երթևեկության կանոններին հետևելիս
15.08.2009 ● 16:59
Էդուարդ Սարիբեկյան. «Թվում է, թե պետական միջոցների այս սուղ պայմաններում պետք է դրանք ավելի լուրջ ու նպատակային ծախսվեն։ Այդ տրամաբանությամբ՝ ՀՀ կառավարությունը երթևեկության անվտանգության մակարդակը բարձրացնելու վեհ նպատակով մի քանի տարվա գործողությունների ծրագիր է ընդունել»։
Երևան-Բաքու տրանզիտ կամ հայ-ադրբեջանական համատեղ կազինո
08.08.2009 ● 14:50
Էդուարդ Սարիբեկյան. «Հայաստանի Հանրապետության նախագահը Բրայզայից պետք է պահանջի ներողություն խնդրել մեր ժողովրդի արժանապատվությունը նման ձևով ոտնահարելու համար»։
Բրայզայից մինչև Հայրիկյան
01.08.2009 ● 15:58
Էդուարդ Սարիբեկյան. «Օրերս ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Մեթյու Բրայզան երկու անգամ առիթ ունեցավ իր սիրելի Ադրբեջանի նախագահ Ալիևի բառերով աշխարհին փողհարելու, թե Արցախյան խնդրի կարգավորման համար Հայաստանը բառացիորեն պետք է Ադրբեջանին հանձնի ազատամարտի տարիներին ազերիներից ազատագրված 7 շրջանները»։
Վարչապետի 16,3 %-ը
25.07.2009 ● 15:45
Էդուարդ Սարիբեկյան. «ՀՆԱ-ի 16,3 %-ի մասին այնպիսի վերամբարձ տոնով են խոսում, ասես դա խաղատանը տանուլ տված մի «պեռեռիվի» փող լինի»։
Մադրիդյան սկզբունքների ստուգարքը
18.07.2009 ● 18:21
Էդուարդ Սարիբեկյան. Սարգսյան-Ալիև մոսկովյան հանդիպումը քաղաքական կանխատեսումների սիրահարների համար մի քանի շաբաթ հայտարարությունների և «գաղտնազերծումների» տեղատարափ էր։ Կստորագրվի՞ ինչ-որ փաստաթուղթ, թե՞ ոչ, կողմերը կհաստատե՞ն իրենց հավատարմությունը Մադրիդյան սկզբունքներին և այլն։
Կիսահամաներումը չի լիցքաթափի մթնոլորտը
14.07.2009 ● 11:45
Էդուարդ Սարիբեկյան. Ո՞րն է պատճառը, որ Նիկոլի նկատմամբ խափանման միջոց ընտրվեց կալանքը, այն էլ՝ դռնփակ դատավարությամբ։ Եթե Նիկոլ Փաշինյանը խուսափեր արդարադատությունից, ապա կամովին չէր հանձնվի։
Էս ի՞նչ եք անում, տղե՛րք
13.07.2009 ● 17:19
Էդուարդ Սարիբեկյան. Տեղեկատվական պատերազմում թեև զոհեր չեն լինում, բայց հետևանքները պակաս ճակատագրական չեն։
Ալիևը փաստացի ընդունում է Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունը
10.07.2009 ● 09:45
Վախթանգ Մարգարյան. «Սովետական տարիներին ԼՂԻՄ-ը ղեկավարում էին Մոսկվայից, իսկ հիմա՝ Ստեփանակերտն է տնօրինում իր ճակատագիրը։ Երկու դեպքերում էլ Բաքուն չկար և դա խոստովանեց նաև Ալիևը»։