Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Արյունարբուն դրանցից ո՞ր մեկն է։

նույնիսկ իրենց ամենից ամենա արևմտամետ և հակառուս համարող ուժերն ու անձինք են հասկացել և փոխել իրենց հռետորիկան։

Ճշմարտությունն է նախընտրելին, որքան էլ որ այն դառը լինի։

Դեմ են Ռուսաստանի դերին տարածաշրջանում, աշխատում են Հայաստանում քաղաքական միասնության դեմ:

Սոցիալ-տնտեսական բազմաթիվ խնդիրներ ունեցող այս երկրում շռայլության և ստվերային փողերը կուտակելու՝ լվանալու մեխանիզմներ են առկա։

«Սահմանի վրա կանգնած ռուսի մի սապոգը չեմ փոխի հազար վիլսոնների գլխի հետ»:

Ռեալ, հենց հիմա աշխատող տարբերակ, որ զորքով գան կանգնեն, պահեն մեր հետ միասին։

Դրանցից ամենապրիմիտիվը ճիշտ համազգեստն է:

Ճանաչել Արցախի անկախացումը, կնքել ռազմաքաղաքական դաշինք, այդ ժամանակ նոր դիվանագիտական ռեսուսներն ուղղել այլ երկրների կողմ։

Պուտինը փաստացի հայտարարեց, որ Արցախը չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում և հայերը չեն կարող հայտնվել ադրբեջանցիների կառավարման ներքո։

Փաստացի փորձ է արվում հստակ տարբերակում մտցնել Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների մեջ։

Պետությունների և միջազգային կառույցների կողմից անհապաղ պետք է սկսի և թափ առնի Արցախի անկախության ճանաչումը։

Վարակը տարածելով՝ «սմերչից» կամ «գրադից» պակաս մարդասպան չի:

Այս պատերազմները սնող հիմնական ռեսուրսը Ադրբեջանի նավթն ու գազն են, որի հիմնական մասը փոխանակվում է տարբեր զինատեսակներով:

Հրաժարվել են, կազմել են արձանագրությունը, որը մենք ստիպված բողոքարկել ենք։

Առաջին հերթին մեզ պետք չեն մեզ զինաթափող արժեքները։

Թշնամին հասավ Խուդաֆերին, ու դրանից հետո նոր «լրագրողը» հասկացավ, որ վիճակն օրհասական է։

Այ բալամ, հազար ասինք՝ քեզ խաբում են։ Մեկ Հադրութ են գրավում, մեկ չգիտեմ ինչ։