Նաիրին առաջարկելու ոչինչ չուներ, Նիկոլն՝ ունի. նա առաջարկում է իշխանության բաժնեմաս։

Նիկոլի հրաժարականը պետք է ընդունելի լինի Ադրբեջանի ժողովրդի համար, Հայաստանի ժողովրդի համար և Արցախի ժողովրդի համար։

Հերձվածող նիկոլի հեռացումը պահանջում են ոչ միայն «17 կուսակցույթունները»:

Ինքդ քեզ հակասող սրիկա՛, հեռանալու՛ ես, դատվելու՛ ես ու առանց որևէ նախապայմանների։

Ընդդիմության շնորհիվ դավաճան Նիկոլը հայտարարեց ամիսներ անց ԱԺ արահերթ ընտրություններ անցկացնելու մասին:

Հիմա արդեն այն բաց է, բացել էր դեռ 2 ու կես տարի առաջ։

Նա այլընտրանք չի ունենալու, քան սեփական օլիգարխների և վարչական ռեսուրսների բիրտ կիրառմամբ եւ կեղծարարությամբ հաղթելու այդ ընտրություններում։

Պարտության ու հուսահատության սիմվոլը պետք է հեռանա, որ հույս ունենանք սխալները ուղղելու։

Նիկոլականների այս գործողություններից, բնականաբար, շահում է Ադրբեջանը։

Ձեր «մինյոնային» օրակարգը՝ ձեր գլուխը։ Մարդ չեք էղել, չեք էլ դառնա, ա՛յ բաջիներ ու օղլաններ։

Լուռ էիք, ճիշտ այնպես, ինչպես Արցախը թշնամուն հանձնելիս։

Հիմա գնալ ընտրությունների, նշանակում է վերջնական քաոսի տանել երկիրը։

Դավաճա՜ն, քո քաղաքական վախճանը այլևս իրականություն է, իսկ հեռացումդ՝ անխուսափելի:

Արտահերթ ընտրությունների թեման առաջ բերելով՝ Նիկոլը փորձում է քաղաքական, հանրային ու պետական օրակարգից դուրս մղել թիվ մեկ թեման՝ իր հրաժարականի հարցը։ Հրաժարականի թեմայից շեղվելը ձեռնտու է միայն Նիկոլին, իր նեղ շրջապատին, հաճախորդ քաղաքական շրջանակներին ու ի վերջո՝ թուրք–ադրբեջանական զույգին։ Հետևաբար՝ Հայաստանն առանց Նիկոլ։

Մեկդ էտ թուրքին ասեք, որ իր օրոք արտահերթ ընտրություններ չեն լինի։

Կապիտուլյացիայից հետո ամենամեծ վատությունը, որը կարելի էր անել Հայաստանին, արագ արտահերթ ընտրություններն են։

Երկիրը կորցրած, մեր պետականությունն ու ինքնիշխանությունը այլեւս գահավիժման եզրին հասցրած մեկը դեռ իր պոպուլիստական հնարքով ցանակնում է քաղաքական պահանջի չափման միավոր համարել ցուցարարների քանակը։

Ուզում է լեգիտիմացնի իր գործարքը Ալիևի հետ։