Եկեք փազլը հավաքենք, հետադարձ հայացքով:

Նիկոլի ամենամեծ հանցագործությունն այն է, որ նա պետությունից ու ժողովրդից գողացավ իր հաղթանակի օրը։

Հիմա ես ամեն ինչ թույլ եմ տալիս։

Մրցակցության վերածված դժգոհությունների այս քաոսում ամեն անգամ շահարկելով որդուս անունը, կոտրվում է մի բան, որը կոտրվելու տեղ ախր էլ չունի։

Փաշինյանական ոստիկանական ու քննչական մամլիչը շարունակում է գործել ու ծառայել ոչ թե օրենքին, այլ հայրենադավին

Պատերազմի առաջին իսկ օրվանից իշխանության ակնհայտ ստի ու կեղծիքի գործելաոճին, ավելացել էր նաև բոլոր ԶԼՄ-ներին լռեցնելու և այդ ստերը ամեն կերպ չբացահայտելու հատուկ նախապես մշակված ծրագիրը։

Անուղեղ հալով բոլորին անուղեղի տեղ է դնում։

Սրանք մայիսի 9-ին ընդառաջ պատահական չեն արել այս հայտարարությունը։

Ազգադավ ու կապիտուլյանտ այս խմբակի համար Արցախը երբեք չի եղել հայրենիք:

Վիժվածքների իշխանությունը շարունակում է իր արբանյակների միջոցով թույն արտաթորել հասարակության մեջ։

Ո՞նց անենք, որ գրողի ծոցը գնաք ու նենց մոռացվեք, որ հետքներդ էլ չմնա։

Ցավ էր` անասելի ցավ, բայց այս ամենը մոռացվեց և սկսվեց «մղձավանջը», երբ Շուշիիս վրա տեսա գրված «շուշա»-ն։

Այսպիսի պաստառներ են փակցված այսօր Պոլսի հայկական բոլոր դպրոցներում, որոնց թիվը գնալով պակասում է։

Ստեղծված ծանրագույն իրավիճակից դուրս գալու համար մեր ժողովուրդը պարտադրված է ունենալ ուժեղ առաջնորդ:

Եթե ՀՀ-ի՝ իշխանությունը որոշի (իսկ իրականում արդեն վաղուց որոշել են), որ թորքին միջանցք են տալու, պետք չի վաղը դա մեր՝ ռուսների գրպանը գցել։

Մոսկվան Լավրովի միջոցով կրկին մեզ հասկացնում է, որ Նիկոլը դավաճան է։

Հոգեբուժարանում նման մտքեր արտահայտողին կուղարկեին ավելի խստացված ռեժիմի հարկաբաժին։

Ամեն անգամ հիշում եմ շիզոֆրենիկի ճղճղոցը, թե ՛մենք եկանք ու լուծեցինք զինվորի մայկա-տռուսիկի տասնամյակների խնդիրը: