Երկու հարցադրում անելու հանձնարարականով։

Սրա ընկալումը, թերևս, մեկն է՝ ամենաթողություն:

Հայկական կոմերիտական ֆունկցիոներների խորհրդանիշն է։

Նախաձեռնողը պարզ է, թե ով է:

Ընդամենը կարողացել է վերացնել Ճիշտը:

ԱՎԾ-ի հրապարակած թվերը ամենևին արժանահավատ չեն կարող լինել:

Պատճառները խորքային են, հետևանքներն էլ տեսնում ենք։

Ազգությունը ճշտելը ո՞րն է, այն էլ Բաբայանի դեպքում։

Սկսվեց հերթական խեղկատակությունը։

Այս անգամ ինչպե՞ս է վատ ներկայացումը բեմադրվելու։

Վրացիները գիտեն՝ ինչ է պետությունը, հիշում են դրա կորցնելու հետևանքները։

Ի՜նչ «բովանդակալից» կյանքով է ապրում Հայաստանը։

Վենդետան բնորոշ է կլանային կառուցվածք ունեցող հասարակություններին։

Ոչ թե դատարկ հայտարարություններով։

Սա լուծում չունեցող վիճակ է։

Էն ժամանակ տարածը՝ տարած, սպանածը սպանած էր։

Դժվար առաջադրանքի տակ են մտել տղաներն ու աղջիկները:

Տուժողները ամենևին էլ տուժող չեն, «ոտքի տակ» ընկնող մարդիկ են: