Այդ զազրելի դեպքը Հայաստանը հետ է շպրտում նախնադարյան հասարակագ, թեպետ նախնադարյան հասարակարգերում այդպիսի բան դժվար թե պատահեր։

Արևմուտքում Հայաստանից շատ հստակ ակնկալիքներ կան՝ երկրից ռուսական ռազմական ներկայության դուրսբերում, հայ-իրանական սահմանի վերահսկողության փոխանցում երրորդ կողմին։

ՔՊ-ական իշխանության կռիվը արժանապատիվ քաղաքացու դեմ, ավարտվում է իշխանության պարտությամբ։

Տավուշը պետական լուրջ ճգնաժամի խնդիր է, որի մեջ մեզ ներքաշել է երկրի փաստացի ղեկավարը։

Պետությունն՝ Իսրայելը, ռմբահարել է այլ պետության՝ Իրանի դիվանագիտական ներկայացուցչությանը, և ՄԱԿ ԱԽ-ն դա չի դատապարտել։

Արհեստածին Ադրբեջանում չեն կարողանալու հանգիստ քնել։

Նախևառաջ մենք մեր ներքին խնդիրները պետք է լուծենք, որ կարողանանք դիմագրավել արտաքին մարտահրավերներին։

ՀՀ քաղաքացիներս պետք է ապահովենք՝ քաղաքական այլընտրանք առաջարկելով։

Մեր պատմությունը լիարժեք ներկայացնելու համար կա մեկ հրատապ լուծում պահանջող ճանապարհ, այն է՝ անհապաղ լուծել Շիրակի երկրագիտական թանգարանի շենքային պայմանների հարցը։

Դպրոցներում այսօր տեղի ունեցածի մասին ուզում եմ մի բան ասել. պետությունը ունի նաև ԿԱՆԽԱՐԳԵԼԻՉ գործառույթներ։

Մասշտաբային նման ողբերգություններ լինում են, երբ ժողովուրդները չեն ունենում պետականություն, ինքնակազմակերպվելու ունակ միավորներ, վերնախավեր։

Հիմա էլ նրանց թիրախում է հայտնվել պատմական Հայաստանը…։

Ի՞նչ կմնա Հայաստանին, եթե Արևմուտքը, Ուկրաինայի օրինակով, հոգնի ՀՀ-ից։

Հենց ազգային շահերը հաշվի առնելով պետք է ամրապնդել գործող ռազմավարական դաշինքներն ու գործընկերությունը ուժային բոլոր գլոբալ կենտրոնների հետ։

Դրա համար այդ երկրներում իդեալական նախադրյալներ կան, պետք էլ չի լինի դիմելու արհեստական պառակտումների....։

Փաշինյանը ոչ թե Հայաստանի ղեկավարն է այսօր, այլ՝ Ադրբեջանի ներկայացուցիչը, որ խնդիր է դրել երկրիը փուլային եղանակով կազմաքանդել:

Հայաստանի շանսը Փաշինյանի չգոյությունն է և հակառակը։

Հրավիրում ենք պատկան մարմինների ուշադրությունը և հավելում, որ հետևողական ենք յուրաքանչյուր քաղաքացու խնդրի լուծման հանդեպ։