Բացահայտումների շղթայից գալիս ենք այդ եզրակացության։ Հիմա նրանք ինչո՞վ են զբաղված։

Ապրիլյան պատերազմը որպես դրոշակ օգտագործող գործակալական ցանցն ի վերջո կապիտուլյացիայի ենթարկեց Հայաստանը:

Համակողմանի, առարկայական քննության դեպքում այսօր մենք կունենայինք բոլորովին այլ պատկեր:

Փաշինյանը կամ պետք է շտկի իր կասկածելի արտաքին քաղաքական ուղեգիծը, կամ էլ առերեսվի այն իրողությանը, որ ինքը կամա թե ակամա, երկիրը տանում է հնարավոր նոր փորձությունների։

«Մարտի 1–ը» ու «հոկտեմբերի 27»–ն այն ականներն են, որոնց վրա դրսի ուժերն իրենց 5–րդ շարասյան միջոցով փորձում են պայթեցնել Հայաստանն ու Արցախը։

Հեղափոխությունից հետո Տրոցկին և իր կողմնակիցները միտինգներ էին անում և դատապարտում ամերիկյան իմպերիալիստների լրտեսներին՝ իրենց մրցակիցներին։

Հիմա մեզ մոտ նոր Նաիրի է հայտնվել։ Օրակարգային հարցը պետք է լինի կանգնեցնել «նոր» Հայաստանի նոր նաիրիներին՝ հին Հայաստանին չվերադառնալու համար։ Հայաստանին այլընտրանք է պետք։

Այսօր ունենք մի այնպիսի իշխանություն, որի օրոք Նաիրի Հունանյանը ազատ արձակվելու հույսեր է փայփայում:

Ներկա իշխանությունների ստանդարտներով՝ դրսում արտասահմանցիներից ցանկացած ճնշման տակ կզելը լրիվ նորմալ է։

Մեր «վայ» նոր իշխանությունը, հայտարարելով, որ սկսում է նոր էջից, իրականում այս պահին հայտնվել է ծուղակում։

Նաիրի Հունանյանի շուրջը ակնթարթորեն սկսել են հավաքվել այսօրվա քաղաքական բանսարկուները և խարդախները։

Նման ճղճիմ գաղափարը, ինչպես նաև տեսակցությամբ հանցագործին՝ ոճրագործության հետ կապված որոշ «նոր փաստերի» դիմաց ազատության մեջ հայտնվելու հույս ներշնչելու միտքը, կարող էր ծագել միայն հիվանդ գլխում:

Աբսուրդը հասել է նրան, որ Նիկոլին ազգային հերոս են անվանել այսօր Վանաձորում:

Դուք դեռ չեք լսել վարչապետի ու ԱԳ նախարարի հետ փակ դռների հետևում տարվող hardcore խոսակցությունները:

Այս մարդիկ շարունակում են բոլորին դնել երկարականջավորների տեղ և կարծել, որ ներսում հեքիաթներ պատմելով կարելի է երկրիրը ամրացնել դրսում։

Իրերի վիճակը պահանջում է հայկական կողմից անհապաղ դիվանագիտական ծավալուն ջանքերի գործադրում՝ իրավիճակը շտկելու համար:

Նիկոլը մեկ ու կես տարում հասցրել է այնպես կազմաքանդել ուժային կառույցները, որ գլաբալ առումով ներկայումս ինքն է մնացել անպաշտպան։

Չի կարելի խաղալ ազգի ու պետության ճակատագրերի հետ, միայն թե կարողանա մի քանի բանկա մուրաբա ավելի ուտել։