«Կա՛մ ես կդառնամ Հայաստանի վարչապետ, կա՛մ Հայաստանը վարչապետ չի ունենա» իշխանատենչ կարգախոսին գալիս է փոխարինելու «կա՛մ ես կմնամ իշխանության, կա՛մ Հայաստանը իշխանություն չի ունենա» ճանապարհային քարտեզը։ 

Սաղ հեչ, բայց Նիկոլի ելույթի ժամանակ Անյուտա Հակոբյանը Նիկոլին ճիշտն էր ասում, ճիշտն էլ դե գիտեք՝ չի՛ մեռնում։

Ախր ա՛յ Փաշինյան Նիկոլ, մարդկանց պայծառ ապագայով կերակրելու փոխարեն, հիմա՛ պայմաններ ստեղծի․ մարդիկ ներկա ժամանակով են ուզում ապրել, այլ ոչ թե ապագայի վարդագույն տեսլականներով։

Ավելին՝ իր տարօրինակությամբ ոմանց համար անսպասելի էր, ոմանց համար՝ հասկանալի։ 

Իջևանյան դեպքերը, եթե լինեին նախորդ իշխանությունների օրոք, ներկայիս իշխանավորները բզիկ-բզիկ կանեին նախորդներին։

Կառավարության, և մասնավորապես Բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերության նախարարի նման պահվածքը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ բարոյական գրպանահատություն:

Մենք գործ ունենք ինստիտուցիոնալ անգործությունն ամեն կերպ քողարկող իշխանության հետ, մենք գործ ունենք ինստիտուցիոնալ սուտասան վարչապետի հետ:

Ժամանակին թալանված միլիարդների մասին խոսողն ու կոպեկ առ կոպեկ հետ բերողը իրո՞ք համարում է, որ սա այն է, ինչի մասին ինքը խոսում էր։ 

Երևանցին Սուպեռ Մամա կամ Ազիզյան Գառնիկ խաղացած Մարության Հայկին չի ընտրել քաղաքապետ: Երևանցին քվեարկել է ժողովրդի վարչապետի ներկայացրած թեկնածուի օգտին:

Արցախի առաջին նախագահին ապօրինաբար ազատությունից զրկելն ու կալանքի տակ պահելը ո՞ւմ շահերից է բխում, Արցախի՞, թե՝ Ադրբեջանի:

Պառլամենտական կառավարման երկրներում ելքը մեկն է՝ հայտարարվում են արտահերթ պառլամենտական ընտրություններ

Այսքանից հետո իշխանությունը կոռեկտություն պետք է ունենար` պաշտոնապես ներողություն խնդրելու։

Ո՞վ պետք է պատասխան տա մարդուն վարկաբեկելու, հանրությանը մոլորեցնելու, զոհվածների ծնողներին կրկին խաբելու համար։

Կեղծ և շեղող օրակարգերի հաստատումը եղել է Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքական ոճն ու ձեռագիրը։

Մարդ որքան պիտի չսիրի իր պետությունը, անկախ Հայաստանի շուրջ 30 տարվա պատմությունը, եղածն ու ստեղծածը, որ այսպիսի բաներ խոսի։

Չիրականացնել ժողովրդի վարչապետին տրված խոստումը՝ բնակարան գնել և ավելի երկար ժամանակ անցկացնել Հայաստանում:

Այսօր ունենք առավել քան երբևէ երկփեղկված, ներքին թշնամանքից և ատելությունից ծվեն-ծվեն եղած հասարակություն, որտեղ մարդիկ պատրաստ են իրար կոկորդ կրծել, միայն թե սեփական «ճիշտը» առաջ տանեն։

Հաց բերողի կալանքի մասին վերջին օրերին տեղի-անտեղի խոսող ոչ այն է իրավապաշտպաններին, ոչ այն է փաստաբաններին, ոչ այն է մեղադրողներին խաբար արեք։