Փաստորեն, մենք սխալ էինք, Նիկոլը` ճիշտ, երբ ասում էր`ունի կախարդական փայտիկ, եւ կարճ ժամանակում Հայաստանը, կներեք` «Նոր Հայաստանը», ոսկի քաղաք է դարձնելու։ 

Երկրի ներսում դեռ կարող եք ինքներդ ձեր կենացը խմել և հաճույք ստանալ։

Իսկապե՞ս ժողովուրդն է որոշողը, թե՞ էդ հարցում էլ է Նիկոլը խաբել․ ձեզ տեսնեմ 3 միլիոն վարչապետեր։

Հանրության առջև բացվեց Կարապի լճի կղզյակի դուռը, այսուհետ դեպի կղզյակ կարող են ելումուտ անել Հայաստանի հպարտ քաղաքացիները։

Աշխատող սկզբունք են ընտրել մեր իշխանությունները, երբ ցանկացած անհասկանալի իրավիճակում թվակոխ են անում մարդկանց, մարդիկ էլ ծափահարում են։

Իրական ժողովրդավարության պայմաններում անհնարին կլիներ «զտարյուն» ամբոխավարների և նույնիսկ` մասնագիտությամբ ծաղրածուների առաջադրումն ու ընտրությունը:

Ընտրություններն ունեին ինչ-որ արհեստական բնույթ՝ հիմնված հեղափոխություն-հակահեղափոխություն կեղծ թեզի վրա, որտեղ «հեղափոխության» գաղափարն այդպես էլ չբացահայտվեց։

Մեր մտագործունեությունը և մեր հիմնախնդիրները նույն հարթության վրա չեն, մեր հիմնախնդիրները բարդ են ու բազմազան, իսկ դրանց լուծման քայլերը` միատեսակ ու պարզունակ, նույնիսկ պարզամիտ:

Սովորաբար տնտեսագետները համեմատում են եռամսյակը եռամսյակի հետ։

Այսօր մենք ունենք իշխանության մեջ մեկ մարդու վրա հիմնված համակարգ, և այդ մարդու վարկանշի անկումից հետո ունենալու ենք համընդհանուր պետական–քաղաքական ճգնաժամ։

Որոշումը բացառապես իմն է, պարտադրված կամ հրահրված չէ որևէ մեկի կողմից:

ՀՀ նոր իշխանությունը՝ իր վարչապետով, ԱԺ նախագահով և պաշտոնատար այլ անձանցով, շատ գերազանց յուրացրել է տեղում դոփելու ռիթմը։

Մեքենայիս մագնիտոֆոնի միջի դիսկի 123 երգերից առնվազն 30-40-ը «բլատնոյ» են՝ հիմի ի՞նչ, իմ արարքում... հանցակազմ կա՞:

Ոնց որ առասպելական Հերակլեսը լինեք՝ ոչ պակաս առասպելական դևերի հետ կռվելիս։

Երբ նստում ու իրենից գոհ որոշում է ընդունում, թե բա՝ «օրենքով գողերի վերջը տամ», նա դրանով վերացնում է այդ աշխարհի սանիտարներին։

Այս երկու տեքստերի հեղինակները մեր կառավարության 2 անդամներ են։ Տեքստերը պաշտոնապես հրապարակվել են համարյա միաժամանակ։

Հաջողում է նա, ով կարողանում է 3 գործոններ արդյունավետ համադրել միմյանց՝ 1. հանգամանորեն մշակված պլանը, 2. անշտապ համառությունը, 3. ռացիոնալությունը։

Բոլորն էլ հասկանում են, որ երկրում տնտեսությունը հետ է գնում, իրենց կյանքն էլ ավելի է դժվարանում։