Թե դրանից ի՞նչ կստացվի` այ, սա իրոք որ պետք է մտահոգի ցանկացած մեկին, ով չի ուզում` հայոց մայրաքաղաքում հայի ձեռքով կրկին հայի արյուն թափվի։

Ներքին Չարբախի 15-րդ փողոցում։

Ինչպե՞ս կարող են մարդասպան, ահաբեկիչ-տեռորիստները գնալ կառավարության շենք, հանդիպել երկրի ղեկավարի հետ ու քննարկել երկրի «ներքաղաքական զարգացումները։

Ավելացնում ես Սամվել Ալեքսանյանի ԲԿ-ի բյուջեն 1 մլրդ դրամով, պաշտպանում ես նրա՝ հեմոդիալիզի մոնոպոլ դիրքերը։

Հրապարակվել է «Երջանկության համաշխարհային զեկույց» 2019-ը, ու պարզվում է՝ Հայաստանը 156 երկրների շարքում 116-րդ տեղում է։

Բոլոր այն երկրները, որոնք դուրս են եկել ՌԴ-ի դեմ, անպայման ունեցել են տարածքային կորուստներ։

Տնաշեններ, ասում եք Նյուտոն, Նյուտոն, տեղը չենք բերում... խի չեք ասում, որ Աթաթուրքին շատ սիրող հայազգի Ավալյանն է:

Բոլորովին կապ չունի, թե որ երկրի քաղաքացի են նրանք։

2018-ին Հայաստանում կատարվեց այն, ինչ կատարվեց 2003-ին Վրաստանում «վարդերի հեղափոխության» ընթացքում: Այդ հեղափոխությունների տեխնոլոգիաները նույն բնույթն ունեն, տարբերվում են միայն իրենց տեղական սպեցիֆիկաներով:

Իսկապես հեշտ հաշվարկելի էր, որ սպառողական շուկայում գնաճը կմնա բյուջեի մասին օրենքով իրեն «հատկացված» միջանցքում` 1.8 տոկոս:

Ոչինչ ավելի դիպուկ չի արտահայտում այս երևույթը, որքան ԱՄՆ նախագահ Ֆրանկլին Ռուզվելտի խոսքերը Նիկարագուայի բռնակալ Սոմոսայի մասին։

Պատկերացրեք մի վիճակ, երբ ծանր հիվանդի հարազատները տանում են նրան բժշկի մոտ ու հանդիպում այսպիսի պատմության:

Հիմնավոր կասկած ունեմ առ այն, որ վերոհիշյալը դեպքը կրում է բացառապես քաղաքական ենթատեքստ։

Փաշինյանը բանակցությունների սեղան է նստում այն մարդկանց հետ, ովքեր մեղադրեցին Փաշինյանին, որ նա փորձում է օգտագործել ՊՊԾ գնդի գրավման արդյունքում բարձրացած ժողովրդական շարժումը։

Մենք շարունակում ենք սխալը սխալի հետևից անել։ Եվ որոշ ժամանակ անց ազգովի տալու ենք գլխներիս։

Սասնա Ծռերի հետ երեկվա հանդիպումով Նիկոլ Փաշինյանն սկսեց շաաատ վտանգավոր մեծ խաղ:

Նիկոլը իշխանության գալու առաջին օրից գոռում-գոչում է, որ նոր Հայաստանում տեղ չունի բռնությունը, նոր Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերությունները աննախադեպ բարձր մակարդակի են։

Հետխեղափոխական խեղված իրականության «ամենաանըմբռնելի» երևույթներից մեկը` արտգործնախարար Զոհրաբ Մնացականյանը, վերջերս շատ է խոսում։