Երկարատև ծանր հիվանդությունից հետո այսօր մահացավ ՀՀ նախագահի ինստիտուտը։

Իշխանության ներկայացուցիչը չի սիրում, երբ իրեն խանգարում են:

Նա իր հիմնական ու ներկա պայմաններում ճակատագրական առաքելությունը տապալել է։

Ես ավելի շատ հավատում եմ Ձմեռ պապիկի, քան ՀՀ Սահմանադրության երաշխավոր Արմեն Սարգսյանի գոյությանը։

Հայրենիք «խոպան գալն» ու հետագայում «նախագահ» բառը կոմերցիոն նպատակներով օգտագործելու պլանները լավ տեղ չեն հասցնի։

Հիմա այս չակերտավոր պարոնը, որ սապոնվելով դարձել է Հանրային խորհրդի նախագահ, քաղաքականությամբ զբաղվո՞ւմ է, թե՞ չի զբաղվում։

Մեր «ճանապարհորդ ոզնին»` Արմեն Սարգսյանը, վճարե՛լ է ևս մի քանի տարի պետության «գլուխ» աշխատելու հախը։

Ավելի հարմար է վարչապետին կից նախագահի գրասենյակի ղեկավար աշխատելը։ Ավելի հարմար է Սանտա Կլաուսի իր դերին համահունչ Նիկոլին ու իշխանություններին ամանորյա նվեր մատուցելը։

Արմեն Սարգսյանն այս պահից պետք է պատրաստվի 1997-ի իր հետ կատարված պատմության կրկնությանը:

Շատ դժվար է գտնել այն եզրերը, որոնց համար պետք է հարգել նրան:

Փաստորեն, մենք երկու ամիս շարունակ անկում ենք գրանցում, բայց վարչապետը ՏԱՑ ռեկորդից է խոսում, որովհետև պոպուլիստը և մանիպուլյատորը միշտ էլ կարող է տանձը համեմատել խնձորի հետ ու հետո դուխով եզրակացնել, որ մանդարինն ամենահամով բանջարեղենն է։ Ու քանի դեռ այդ «բանջարեղենն» ուտող կա, նա շարունակելու է թվային աճպարարությամբ զբաղվել։

Իրական արդարադատությունն անկասկած դեռ թակելու է «ստյոպանմանների» դուռը։

Այն, ինչ տեղի է ունենում Ռոբերտ Քոչարյանի անձի շուրջ, քաղաքական ռեպրեսիա է։

Այն հաշվարկը, որ հայ ազգը տենչում է ամեն գնով խաղաղության, ներկայիս հասարակության մեջ չունի պարարտ հող։

Ո՞վ է մեզանից ավելի անկախ, իրոք դժվարանում եմ պատասխանել։

Է՛հ, իրենք իրենց ենթակա լրատվամիջոցներին տանում են դրսի այցերի, հետո հարցնում, թե բա հը՞, ո՞նց է մամուլի ազատության վիճակը։ Պարզ չէ՞, թե ինչ պատասխան պետք է հնչի այդ հարցին։

5-րդ ալիքը ազատ խոսքի օազիսներից է, որը ըստ թավշյա խմբակի՝ պետք է չլինի։

«Տիկին Սիլվային» պատասխանատվության ենթարկելու հայցն էլ ինչպես քնած էր, այնպես էլ շարունակում է «քնած մնալ» դատավորի գզրոցում։