Վերից-վար վարում-ցանում են, քանդում-ապականում, ցեցերի պես սողոսկեցին պետության բոլոր օղակներ։

Ամբողջ լրատվադաշտը լուռ-լուռ է։ Իշխանական քարոզիչներից սկսած, սորոսական իրավապահպանակներով վերջացրած։

Եթե Փանոսյանի հետ ինչ-որ բան պատահի, դուք նույնիսկ որպես քրեական հանցագործներ չեք դատվելու, դուք որպես ինկվիզիտորներ եք պատասխան տալու:

Գործով տուժող ճանաչված դայակը պահանջում է Հրայր Թովմասյանի հրաժարականը։ Էլ չասած, որ մի ամբողջ ազգ զրկվել է ներդրումներից։

Դատարանների շրջափակումը ու դատավոր Ազարյանի հանդեպ ճնշումները ողջունող ու հրճվող երեսպաշտ լակոտները դրա իրավունքը չունեն։

Եթե դատարանն այս միջնորդությունը բավարարի, վստահաբար կարելի է ասել, որ Արմեն Դանիելյանն, Աննա Դանիբեկյանն «ուզես-չուզես տվող են» ու մենակ չե՜ն, մենակ չե՜ն, մենակ չե՜ն։

Իրենք իշխանությունից վերածվեցին ռեժիմի՝ դրանից բխող բոլոր հետևնանքներով։

Գործ ունենք ԱԺ-ում Հրայր Թովմասյանի իմպիչմենտի հարցը հոկտեմբերի 1-ին քննարկելուն ընդառաջ՝ «հիմնավորումների» սնանկությունը ատելության նոր ալիքով լրացնելու «միջոցառման» հետ։

Նիկոլոզոմբիները դրանք հիմնականում անդեմ ֆեյքեր են, սփյուռքահայեր ու մի բուռ մոլորյալներ, ովքեր դեռ հեղափոխական էֆորիայի դոզայի տակ են։

Իմքայլականներից ամենանորաթուխ նախարարն այսօր հանկարծ ցնցվել է դատավոր Դանիբեկյանի նկատմամաբ իրկանացված գործողությունից։

Դատավորին գցես գետնին ու դա մարսես, չէ որ դու Նիկոլի հետ հաց ես կերել ու մարսել։

Ժամանակն է, որպեսզի հասարակությունը բաց աչքերով նայի «հեղափոխություն» կոչվածին։

Բոլորդ պատասխան եք տալու օրենքի և Սահմանադրության առաջ՝ սկսած Նիկոլից մինչև ցանկացած ապօրինի հրահանգ իրականացնող կամակատար:

Տղաները վերարտադրել էին ՀՀ քաղաքացի Նիկոլ Փաշինյանի խոսքերը՝ դատավորների վնգստոցի և փայտով խփելու մասով։

Նիկոլի ամերիկյան վոյաժն իսկապես «առանձնապես խոշոր չափերի» ծախս էր։ Ու լրիվ անիմաստ։

Արդեն վաղուց ժամանակն է, որ հստակ ուրվագծվի սահմանագիծը և իշխող քաղաքական ուժը կողմնորոշվի, թե որ ուղղությամբ է նավարկելու մեր պետությունը:

Սա Նիկոլենց հերթական ցնդաբանությունն է, բայց տգետների ու քաղաքականապես տգետների համար շատ լավ հնարավորություն՝ Նիկոլի անփառունակ քաղաքականության արդյունքում մեր ժողովրդի կյանքի որակի վրա ազդող խնդիրները այլոց վրա բարդելու համար:

Բայց սուր հարցեր տալը կամ կողքով համառորեն քայլելը քրեական արարք չեն, եթե դրանք հանցագործություն լինեին, ուրեմն մեր լրագրողների 80 տոկոսը պիտի դատվեր: