«Ինչպես խուսափել փչացած, նեխած միս գնելուց՝ հաշվի առնելով, որ, ասենք, հականեխիչ միջոցներ գործածելով սպառողին կարող են թյուրիմացության մեջ գցել:

Առաջին նշանը մսի մոխրագույն երանգավորումն է: Մսի կտորի մակերեսին կպչուն լորձի առկայությունը խոսում է մանրէների առկայության մասին: Ալ կարմիր եւ մոխրագույն բծերն ու արյան կուտակումները բացահայտ վկայում են, որ միսը սխալ է սառեցվել ու պահպանվել: Ուշադիր պետք է զննել կենդանու ճարպը. եթե միսը թրջել են կալիումի պերմանգանատի (կենցաղում հայտնի է ռուսերեն՝ «մարգանցովկա» անվամբ) լուծույթում՝ մսին թարմ տեսք տալու համար, ապա ճարպը ստանում է վարդագույն երանգ: Ցանկացած մսի շաղված եզրերը վկայում են, որ այն թաթախվել է քացախաթթվի լուծույթում: Այլ խաբեություն էլ կա, որ կարող են փաթաթել սպառողներիս վզին:

Մսի հիմնական խաբեությունները կապված են ներկման հետ՝ ածխաթթու գազում պահելով, կամ ներկանյութերի օգտագործմամբ:

«Եթե ի հայտ են եկել կասկածներ՝ կապված գունանյութերի օգտագործման հետ, ապա կատարեք կտրվածք մսի կտորի վրա, եւ զննեք գունանյութերի ներթափանցման աստիճանը: Վերցրեք ձեզ հետ թղթե անձեռոցիկ: Անձեռոցիկը դրեք մսի վրա եւ պահեք այն մի քանի վայրկյան: Եթե միսը ֆիկսինով մշակում է անցել, ապա դուք անձեռոցիկի վրա կտեսնեք վառ վարդագույն հետք: Միսը նաեւ պետք է լինի լավ արնազրկված, անձեռոցիկի վրա չպետք է լինեն արյան ակնհայտ հետքեր»,-ասում են ՍԱՏՄ-ի մասնագետները: Կա թարմ միսը փչացածից տարբերելու մեկ այլ տարբերակ եւս. եթե միսը ոսկորով է: Միսը չպետք է առանձնանա ոսկորից: Եթե թեթեւակի քաշենք այն մասում, որտեղ միսը ամրացած է ոսկորին, ու միսը հեշտությամբ առանձնանա, ապա դա հստակ նշան է այն բանի, որ միսը նեխած է»:

Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: