Փաշինյանն առաջարկում է` ապրելու համար պետք է մեռնել։

Հիմա ցանականում են Եռաբլուրը Ծիծեռնակաբերդ դարձնել, ինչը ճիշտ չէ, քանի որ բոլորվին տարբեր խորհուրդներ ունեն։

Պատրաստվում է ապահովել Արցախի բնակչության անվտանգությունը, ուրեմն՝ դա նշանակում է, որ Արցախի բնակչությունը բնաջնջվելու է, որովհետև Նիկոլ Փաշինյանի բերանից դուրս եկած ոչ մի պնդում իրականություն չի դարձել։

Ինստիտուցիոնալ բնույթ է ստանալու շարժումը։

Շարժումը կավարտվի միայն այն դեպքում, երբ Փաշինյանը կհեռանա:

Որքանո՞վ ենք, մենք՝ հայերս, ապրում վիրտուալ աշխարհում։

Մարդիկ հետապնդվում են իրենց քաղաքական հայացքների համար։

Մինչև խաղաղության պայմանագիր չլինի, ոչ մի դելիմիտացիա–դեմարկացիա չի լինելու, աշխարհում այդպես է։

Ադրբեջանն ու Թուրքիան ամենևին էլ ցանկություն չունեն Հայաստանի հետ իրական խաղաղության մեջ ապրել, նրանց վերջնանպատակը հայկական պետության վերացումն է:

Հայ ժողովուրդը նման թալանի չի ենթարկվել անհիշելի ժամանակներից։

Ազգային ժողովը Նիկոլ Փաշինյանի «դուքյանը» չէ, որ իրենք որոշեն։

Այն, ինչ իրենք անում են, ընդամենը պարզ փորձեր են իշխանությունը պահելու։

Մարդ իր հայրենիքից չի կարող հիասթափվել կամ հոգնել, ինչպես չի կարող հոգնել սեփական ծնողից։

Ոքեր այսօր պաշտպանում են Փաշինյանին՝ ուժայիններից մինչև շարքային քաղաքացիներ, պետք է անհատական պատասխանատվության ենթարկվեն, որովհետև փաստացի նրանք ոչնչացնում են հայ ժողովրդի ապագան ու անվտանգությունը:

Նիկոլ Փաշինյանի հակասական ու իրարամերժ քաղաքականության արդյունքում Հայաստանը դարձել է կռվախնձոր և աշխարհաքաղաքական մրցակցության թատերաբեմ, ինչն ամենահանցավոր արարքն է պետության հանդեպ։

«Իրենք թույլ տվեցին, որ ապագայում իրենց հետ նույնպես վերաբերվեն ժողովրդաբարո, ինչպես իրենք վերաբերվում են այսօր ընդդիմության հետ»:

Իրավապաշտպանի դերում հանդես եկող մարդիկ, որոնք պաշտպանում են իշխանություններին ու ոստիկանության բիրտ գործողությունները։

Փաշինյանը Հայաստանին առաջարկում է «հանգչել խաղաղությամբ»: