Մեկ տարի առաջ սկսված պատերազմը կարելի էր կանխել, եթե Հայաստանի իշխանությունները խելամիտ արտաքին ու ներքին քաղաքականություն վարեին:

Ներկա իշխանությունն ամեն ինչ արեց, որպեսզի պատերազմը դառնա անխուսափելի և մենք այդ պատերազմում կրենք պարտություն։

Եթե պետության նպատակը հասարակության առողջությունն է, պետք է խուսափի «գունագեղ» միջոցառումներից և գումարներն ուղղի պատվաստմանն ու թեստավորմանը։

Այսօր ընդդիմադիրների ներսում լիդերության պայքար կա:

Եթե չլիներ Ռուսաստանը, ապա ադրբեջանական բանակը կանգնած կլիներ Երևանի պատերի տակ:

Ո՞վ է պատասխան տալու այն բանի համար, որ Գորիս-Կապան ճանապարհին, Ալ լճերի հատվածում և Գեղարքունիքի հատվածում հեկտարներով տարածքներ են անցել Ադրբեջանին:

Իշխանություններն առաջ են մղում ադրբեջանական օրակարգը։

Իշխանությունը կարողանում է դատական համակարգը պահել վերահսկողության տակ և այն ծառայեցնել քաղաքական պատվերներ սպասարկելուն:

Այդ ճանապարհը Հայաստանի արտերիան է, եթե այն փակվի, կոլապս կլինի։

Փաշինյանին ընտրածներ հույս չունենաք լքելու Հայաստանը, դուք պետք է մինչև վերջ։

Սրանով հանրությանը բարոյալքելու փորձ է արվում, ինչպես նաև ազդակ է հղվում թշնամի պետություններին, որ ամբողջ հայ ազգը համակերպվել է նվաստացման հետ:

Իշխանությունն անում է այն, ինչ ֆորմալ խոսք է տվել ժողովրդին։

Տոտալիտար Ադրբեջանում իր զինվորի կյանքն ավելի թանկ է գնահատվում, քան դեմոկրատական կոչվող Հայաստանում։

Հայաստանի տնտեսությունը գտնվում է անհույս վիճակում, չկան ներդրումներ, գնաճի աննախադեպ տեմպերի համեմատ չեն աճում մարդկանց եկամուտները։

Իրենք հրաժարվեցին Արցախի հարցերով հանձնաժողով ստեղծել:

Արարատ Միրզոյանը չի հրաժարվելու անել այն, ինչ չարեցին ԱԳՆ-ից հեռացած դիվանագետները։

Նրան հետապնդում են «Հայաստան» դաշինիքի մեջ լինելու ու ընդդիմադիր կեցվածքի համար, միևնույն ժամանակ նրա նկատմամբ իշխանությունն անձնական վրեժխնդրություն են իրականացնում

Լկտի սուտ է, որ մեզ տանում են դեպի կոմունիկացիաների ապաշրջափակում, իրականում սա շրջափակում է։