Նպատակը այս դավաճան իշխանության հեռացումն է։

Արեն Ապիկյանն ասում է, որ Հայաստանի տնտեսական ակտիվության աճը պայմանավորված է ռուս-ուկրաինական ճգնաժամով։

Փաշինյանը «այո» է ասում և՛ Բրյուսելին, և՛ Մոսկվային, բայց, ի վերջո, մեկին «կգցի»։

Հիմա թիրախավորված է բանակը, թիրախավորված են հրամանատարները, բարձրաստիճան սպայական կազմը, որպեսզի, ի վերջո, պատերազմի մեղավորների ցուցադրություն լինի և ստացվի այնպես, որ բարձրաստիճան զինվորականներն էին մեղավոր, բայց ոչ գլխավոր մեղավորը:

Թուրքական հավաքական ընկալման մեջ հայերի հետ շփվելու տարբերակը հենված է անհավասարության, ստորացման, արհամարհանքի վրա:

Հիմա Հայաստանում տեղի է ունենում մեղավորների նշանակման գործընթաց:

Խաղաղության պայմանագիրը կնշանակի Արցախի հարցի կարգավորում՝ հօգուտ Բաքվի։

Փաշինյանն ատում է զինվորականի կերպարն ու գեներալներին։

Ռուսաստանը, հանուն Թուրքիայի հետ հարաբերությունների, չի զոհի իր դաշնակից Հայաստանի շահերը:

Կառավարությունը հերթական անգամ ապացուցում է, որ իրականությունից կտրված են։

ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ, ՀՀ ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Իշխան Սաղաթելյանի հարցազրույցը «Երկիր Մեդիա», «Հ2» և «5-րդ Ալիք» հեռուստաընկերություններին:

Երբ երկիրն առհասարակ վատ է կառավարվում, երբ երկրում տիրում է քաոս, ոչ մեկն իր տեղում չէ, ապա այդ ամենը, որ կարելի է կոչել նաև անիշխանություն, բերում է սրան:

Հարգելի Էդգար, խորապես սխալվում եք. այդ անձը որևէ սրբություն չունի։

Ինչ է կատարվում Աղավնոյում և Բերձորում։

Ի՞նչ եք դրանով ցույց տալիս, ի՞նչ է ցույց տալիս Երևանը. որ նա թքած ունի Ռուսաստանի վրա, «что он видел в гробу Россию»:

Թշնամուն տարածքներ զիջելու համար։

Քոլատակում է եղել, երբ Ադրբեջանն Արցախի հանդեպ ագրեսիա է սկսել:

Սրանց թվում է, թե Բաքվի «ոտքերը լվալով» «խաղաղության դարաշրջան» են բացելու, բայց պարզ է, որ գայլի, այն էլ՝ գորշ գայլի ախորժակն ուտելիս է բացվում։