Նա այլևս Հայաստանում իշխանություն չունի. հրապարակում հավաքված մի քանի հարյուր մարդիկ վկա։

Չգիտեմ, թե էլ ինչ բառերով նկարագրեմ այս Մեծ ողբերգությունն ու դրա կազմակերպիչներին։

Դավաճանների խունտայի փոխդավաճաններից մեկը հայտարարեց, որ հիմնադրամի փողերի մի մասը նվիրաբերվել է կառավարությանը։

Մեկի տեղը միանգամից երկու պետություն ունենալը պարզվեց շռայլություն է մեզ համար։

Դժբախտաբար ես մասնակցում էի մայիսի 8-ի դատական նիստին հայտնի՝ Աննա Դանիբեկյանի նախագահությամբ։

Ուզում ես գնալուցդ առաջ ամեն ինչ ոչնչացնել՝ պետական ինստիտուտներից վերջացրած թիմակիցներովդ։

Հայաստանից Ստեփանակերտ տանող միակ ճանապարհն անցնում է այստեղով, որտեղից բացվում է թուրքական ու ադրբեջանական դրոշակներով։

Նիկոլը սպասել է, որ վիճակը մաքսիմալ ծանրանա, հետո միայն թուղթ ստորագրի:

Կարևոր է, որ Փաշինյանի հրաժարականի համընդհանուր պահանջից աստիճանաբար հանվի զգացմունքային գործոնը։

Հայաստանը աղետալի վիճակի հասցրած խեղկատակը դեռ «ճանապարհային քարտեզ» է առաջարկում։ 

Մնացած կետերով էլ չանցնեմ, կարծում եմ՝ արդեն պարզ է՝ ինչ է իրենից ներկայացնում էդ ճանապարհային քարտեզը։

Նա շարունակում է ապուշի տեղ դնել հայ հասարակությանը։

Ես և իմ ընտանիքը, մինչև վերջին «հպարտ քաղաքացին» իշխելու ենք Հայաստանում։

Քննարկումներն իրեն պետք են, որ ժամանակ շահի + նորից դառնա քաղաքական դիսկուրսի լիիրավ կողմ։

Սրա անգրագիտությունից և դիլետանտությունից օգտվում են բոլորն՝ ի վնաս Հայաստանի։

«Ինձ համար ավելի լավա ես կանգնած մեռնեմ, քան թե ծնկաչոք ապրեմ»։

Նրա հետագա համառելը կարող է բերել էլ ավելի ողբերգական հետևանքների։

Եթե դեմ եք, որ թուրքը մտնի Երեւան, այսօր՝ 18:00-ին, գնում ենք Ազատության հրապարակ։