Որոշումն արդեն կայացվել է Հայրենիքի 1/4 հանձնած, 5000 հայաորդիներին մատաղ արած, վարչապետի աթոռին սոսնձված Նիկոլի թամադայությամբ:

Չեմ հավատում, որ մեր Պետական սիմֆոնիկ նվագախումբը թրքահպատակ է:

Ձեր երեխաները հենց այսպիսի՞ ՝ ատելությամբ լի ու պարտության բեռի տակ ապրող, բոլոր «կարմիր գծերը» հատած հասարակությունում մեծանան։

Արդյոք նման քաղաքական համակարգով մենք կարո՞ղ ենք որևէ ապագա կառուցել:

Շուտով կլսեք նաև մի քանի այլ մտերիմների նշանակումների մասին: Իսկ մնացածին փուռը կտա։

Կհիշեք՝ մի հատ խաբեբա, կոռումպացված և տգետ դդում կար:

Իսկապես պետք է հանճարեղ լինել, որ քո բնական դաշնակից Իրանին դարձնես քեզ հակառակորդ և թշնամուդ դաշնակից։

Զոհվել են, քանի որ ճակատում եղել է բառդակ ու անտերություն ու քանի որ նրանց ո՛չ սաղավարտ են տվել, ո՛չ էլ զրահաբաճկոն։

Քանի մեր երկրի ղեկավարը անհավասարակշռված մեկն է, մեզ ոչ մի երկրում լուրջ չեն ընդունելու։

Պատկերացրեք, եթե ամբողջ դահլիճը հետևեր այդ քաղաքացիների օրինակին ու բոլորը մեկ մարդու պես դուրս գային։

Իսկ ի՞նչ է անում Կառավարությունը. ՈՉԻՆՉ. բառացիորեն ՈՉԻՆՉ։

Շուտով իրենք հասկանալու են դառը իրականությունը և միակ բանը, որ սկսելու են խնդրել և աղաչել, իրենց կյանքի երաշխիքներն են։

Պատերազմ հայտարարելը և ռազմական դրություն մտցնելը հստակ 2 տարբեր երևույթ են։

Թուրքերը սոցհարթակներում հարցումներ են կազմակերպում և հազարներով քվեարկում նիկոլի օգտին։

Վայրկյան անգամ չեմ կարող մնալ այնտեղ, որտեղ դավաճան ստահակներն են։

Զզվելիներ, սրիկաներ, անամոթ պադոշներ, ձեր երեսը դաբախանու կաշվից է։

Թաղողը պետք է մի հոգի լինի. դա խմբակային գործ չէ: Մի հոգի պետք է որոշի, ստանձնի պատասխանատվությունն ու թաղի։

Դրանով ոչ միայն մեզ կրկին տնտեսապես շրջափակելու փորձ է արվում, այլև մղում է «այլընտրանքային» կոմունիկացիաներ փնտրելու։