Բայց առնվազն այնքանով, որքանով դրանք գտնվում են ժամանակային ու տարածական նույն հարթությունում, մի օր դրանց հատումը տեղի է ունենալու։

Մեր ճագատագիրը չի որոշվում Մոսկվայում, Բրյուսելում, Վաշինգտոնում, Պեկինում. մեր ճակատագիրը հիմա որոշվում է Ֆրանսիայի հրապարակում:

Ցուցարարները եղել են խաղաղ, չկար ուժ կիրառելու ոչ մի անհրաժեշտություն, բայց կիրառվեց ու կիրառվեց հատուկ միջոց, և այո, այդ արարքի համար բոլորը պատժվելու են՝ ցուցում տվողից մինչև կիրառող։

Մարտի 1-ին այն ժամանակվա միջակ, սկանդալային, ստախոս խմբագիր, այսօր վարչապետ կոչեցյալ ղժղժան- բռնապետիկը հրահրեց բախումներ ոստիկանության հետ և նրա «հոգին փառավորվեց» ոստիկաններին դանակահարելուց, զինաթափելուց։

Այսօր ոստիկանության տեռորը «զանգվածային անկարգություններ» որակող քննիչները պետք է ինքնակամ հրաժարվեն իրենց մասնագիտությունից՝ իրավագիտությունը չպղծելու ու չարատավորելու համար:

Ամոթ ձեզ․ մարդկայնորեն ձեզ չեմ կարող հասկանալ:

Տեղի ունեցածը նիկոլական սցենար էր՝ ոստիկաններին հանել ժողովրդի դեմ և մարդկանց արդար պահանջները արյամբ խեղդել։

Ոստիկանները, ոչ պրոֆեսիոնալ գործողությունների արդյունքում, առաջին հերթին վնասեցին հենց իրենց ծառայակիցներին. հրթիռների մի մասը պայթեց ոստիկանների շարքերում, ինչի արդյունքում էլ մի քանի ոստիկան ստացել է բեկորային վնասվածքներ:

Այս անգամ իշխանության կարգավիճակով

Եվրոպական կառույցներից արձագանք չսպասել, նրանք իրենց «համար» արածը չեն գնահատում։

Թե բա «խաղաղության դարաշրջան»։

Չունենք նաև հետախուզության պետ։

Այ տվողներ, ձեր տվածների, տրվելիքի ու դրա համար դաժան պատասխանատվության մասին մտածեք:

Փոխանակ ներողություն խնդրելու ու սեփական անգործությունն ընդունելու, դեռ մի բան էլ զոռբայությամբ փորձում են ապացուցել, որ իրենց թրքասիրությունն արդարացված է։

Սա վայել չէ որևէ քաղաքակիրթ երկրի ղեկավարի, այլ իրականում գեղցու հոգեբանություն է։

Ուստի օֆշորային գոտում հիմնադրամ գրանցելը ունի լրիվ այլ նպատակ:

Փողոցում առկա լարվածության ֆոնին և կառավարման առկա մոդելի պատճառով, երկրում ձևավորվում է նոր խոր ճգնաժամ։

Մեր ունեցածն էլ են քանդել, զիջել թշնամուն, ահռելի վնասներ տվել Հայաստանին ու Արցախին, աննախադեպ չափերով ավելացրել պետական պարտքը։