Գեղամ Նազարյան. «Ոստիկանների եւ Կոնգրեսի ակտիվիստների միջեւ տեղի ունեցած միջադեպը հերթական անգամ ցույց տվեց վարչախմբի դեմքը, բացի այդ, մեկ անգամ եւս պատռեց Կոնգրեսի առաջնորդների դիմակները»։

Վարդան Մխիթարյան. «Հենց քաղաքական նոր ուժի ջանքերով պետք է փոխվի հայաստանյան քաղաքական դաշտը, իսկ հետո նաեւ ամբողջ երկիրը»։

Արսեն Խաչատրյան. «Գ. Ծառուկյանը ԱԺ-ում ասաց, որ ԲՀԿ-ն ընտրություններին մասնակցելու է առանձին: Հիմա երկխոսողները լծվել են նրա դեմ, ավելի ճիշտ` նրա առանձին մասնկացելու դեմ, սրբազան պայքարի»։

Վարդան Մխիթարյան. «Եթե Տեր–Պետրոսյանն առաջնորդվում է մեր երկրի համար կեղծ դրական կերպար ստեղծելով, ապա 2008–ի փետրվարի 19-ին կարող էր նետվել Սերժ Սարգսյանի գիրկը եւ Արթուր Բաղդասարյանից առաջ ինքը շամպայն խմել»։

Սարո Սարոյան. «Կարելի է արձանագրել, որ Թուրքիայում օգոստոսի 4-ին ձեւավորվեց վարչապետ Էրդողանին հնազանդ նոր զինվորական վերնախավ»։

Ստեփան Սաֆարյան. «ինչու 2 տարի շարունակ ՀԱԿ-ը նպաստեց ընտրական հանձնաժողովներում ընդդիմության վերահսկողական լծակներից զրկելուն, այժմ էլ` պահանջում է դա հասցնել իր տրամաբանական ավարտին եւ առաջարկում է «ավազակապետերի ու մարդասպանների» կողմից կազմակերպված արտահերթ ընտրությունների միջազգային թամաշա...»

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Մենք հիմա ոչ մեկի համար յուրային չենք, ու կանգնած ենք դեպի մեզ հորդացող պղտոր ու թունավոր հեղեղի դեմ»։

Գեղամ Նազարյան. «Ակնհայտ է, որ ողորմելի վիճակում են հայտնվել նրանք, ովքեր այսօր փորձում են ժողովրդին համառորեն համոզել, որ «երկխոսությունը» երկիրը տանում է ժողովրդավարացման եւ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականին»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Մեր նախկին «եղբայր» ադրբեջանցինրը ինքնահաստատվելու մի նոր ձև են գտել` կազմել են գլոբուս, որի վրա Հայաստանը չկա»։

Վարդան Մխիթարյան. «Ծիծաղելին ու ինչ որ տեղ նաև ողբերգականն այն է, որ մինչ օրս Տեր-Պետրոսյանին հավատացողները դեռ վստահ են, որ «երկխոսության» արդյունքում լինելու են արտահերթ նախագահական և խորհրդարանական ընտրություններ»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Տիգրան Սարգսյանի շվաքի հետ ինձնից շատ կռված չլինի Բագրատյանը, բայց այսօր նա այնպես է խոսում գործող վարչապետի ու կառավարության մասին, ասես ինքը երկիրը դրախտի էր վերածել, իսկ մենք` անարժաններս, չենք գնահատել իր «ամակը»»:

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Վարդավառի էությունն ամեն տարի սիրո գերագույն խորհրդով հոգիներն օծելն է, որպեզի մեջները նորոգվի աստվածային սիրո զգացողությունը, սերը հաստատվի»։

Գեղամ Նազարյան. «Ավելի քան պարզ է, որ Սերժ Սարգսյանն ամեն ինչ անում է իր դաշնակից Տեր-Պետրոսյանին աջակցելու համար»։

Արա Պապյան. «Աշակերտի պարզ հարցին՝ Հայաստանի ապագա սահմանների վերաբերյալ, Սերժ Սարգսյանը տվել է բավականին մեղմ, խիստ ընդհանուր, ես կասեի՝ խուսափողական, պատասխան»:

Հարութ Սասունյան. «Ամենաարդյունավետ միջոցը Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան դիմելն է Թուրքիային ստիպելու վերադարձնել քրիստոնեական եկեղեցիների բռնագրավված գույքը»։

Վարդան Մխիթարյան. «Արդեն պարզ է, որ «երկխոսությունը» ոչ միայն չի հանգեցնելու Սերժ Սարգսյանի հրաժարականին, այլ նաև չի լինելու խորհրդարանական արտահերթ ընտրություն»

Թաթուլ Հակոբյան. «Հայաստանի գործող իշխանությունները հայտարարում են, որ հանրապետությունը վարում է արտաքին նախաձեռնողական քաղաքականություն: «Նախաձեռնողական» բառը շրջանառվում էր որպես մեծագույն ձեռքբերում Հայաստան-Թուրքիա «ֆուտբոլային դիվանագիտության» օրերին...»։

Վարդան Մխիթարյան. «Տիգրան Սարգսյանի անտրամաբանական որոշումների պատճառով ծանր վիճակում հայտնվեցին միջին եւ փոքր բիզնեսի ներկայացուցիչները, որոնց մեծ մասը ստիպված էր արտագաղթել»։