Ուղղակի ամոթ է, որ մեր երկիրն այս իրավիճակում է։

Խորհրդանշական երկու լուր։

Մանր մարդկանց հանգիստ չեն տալիս հերոսների սխրանքները։

Բաբայանին դատապարտելու լուրը կարդալուց հետո մի սովետական անեկտոդ հիշեցի։

Գրեթե բոլոր ալիքներում նույն պատկերն է։

Այս ի՞նչ գավառական մոդեռնիզմ է։

Մեծ ու «յուղոտ» խաչ են քաշում։

Տոտալիտար համակարգերից միանգամից դեմոկրատիային անցնելը հնարավոր չէ։

Հիմա օրենքով գողերը նրանք են, ովքեր օրենքով թալանում են երկիրը։

Ու սա կոչվում է «Անվտանգություն և առաջընթա՞ց»:

Քաղաքական ինքնասպանությունը մեկն է:

Թռփոշ հատկացում։

Մեր հանրության մեծ մասի մտքով անգամ չի անցնում, որ կարելի է թուրքերից պաշտպանվել կամ նրանց հետ խոսել սեփական ուժերով։

Մի երկու հատ մունետիկ պահեն, առավոտները ասեն՝ էդ օրը ոնց ենք ապրելու, հերիք է։

Ռալֆի իրական բարեգործությունը սա՛ է՝ հեչ անել իշխանավորների պարտքերը:

Ներկայացումների ձրի մասնակիցն ենք։

Երբ պետք չէ՝ սկսում ենք մեր մազերը պոկել ու երեսներս ճանկռել։

Օգոստոսին՝ 6.259 մլն դոլար, սեպտեմբերին՝ 6.308 մլն, հոկտեմբերին՝ 6.296 մլն։