Այս ընտրություններից հետո ակտիվ քաղաքական կյանքը սկսվում և շարունակվելու է պառլամենտից դուրս։

Հանճարեղ միտք է փայլատակել գլուխներում։

Ամենավտանգավոր տեսակներն են։

Փորձառու ընտրակեղծարար և տասովշիկ։

Եթե չլիներ ՀՀԿ-ն, քարոզարշավի ժամանակ խոսելու թեմա չէին ունենալու:

Հիմա շտաբի պետեր են, հանրահավաքի կազմակերպիչ։

Պետական մեքենա ինձ կցված երբևէ չի եղել։

Սա վերադարձ է Հին Հայաստանի ամենակեղտոտ «ավադույթներին»:

Մենք միմյանց ատելու ենք:

«Այսօր լսեցի ինձ վերաբերող հերթական սուտը»:

Այն բանաձևվել է հենց ՔՊ-ի խոհանոցում:

Ինձ դուր չեն գալիս ոչ քաղաքական բառապաշարները, ինձ դուր չեն գալիս նյարդային ցանկացած ցնցումները։

Բնապահպանությունն այստեղ զուտ ծխածածկույթ է, ֆոն։

«Խեղդվող ՀՀԿ-ի փրկության համար»։

Հայաստանյան քաղաքական գործիչները ոչ թե իրավիճակից ելքեր են որոնում, այլ՝ մուտքեր։

Օտարերկրյա ներդրողների համար մեր երկիրը դառնում է անկայուն, չհուսադրող։

Միաժամանակ համ դատավոր, համ էլ պատիժներն ի կատար ածող չէ:

Հարկային նոր կարգով բարձրանում են հյուրանոցային գործի հարկերը։