«Այ մարդ ինչ գործ ունենք շառից փորձանքից հեռու», «սաղ խաղերա», «սաղ էլ նույնն են» ֆորմուլան սկսում է աշխատել միայն ու միայն իշխանության օգտին, որին չեք հավատում, սակայն լուռ ու համր, բայց այլևս մերժում եք և դեմ եք: «Նախկին», «նախկիններ» ֆորմուլան էլ օգտագործելով սկսում են չեզոքացնել քաղաքական պրոտեստի էներգիան: Դուք դրա արդյունքում դառնում եք անտարբեր և սկսում եք վանել ձեզանից վտանգը, ադեկվատ և սթափ գնահատելու ունակությունը՝ վախենալով հայտնվել որևէ ճամբարում:

Ճշմարտությունը մեկն է: Մեր երկիրն ունի քաղաքականապես պարալիզացված ղեկավար, ով փորձում է պարտվածի սինդրոմը կրել ոչ թե միայնակ, այլ այն բարդել բոլորիս վրա՝ զրկելով այդ սինդրոմից ազատվելու թեկուզ և փոքր շանսից:

Ես պարտվածի սինդրոմով քաղաքական պարալիտիկներին մի ողջ երկրի և ժողովրդի գերեզմանափոր դառնալու հետ երբևէ չեմ համակերպվելու, ոչ էլ անտարբերությամբ հնարավորություն տալու: