Նիկոլ Փաշինյանի կնոջ՝ Աննա Հակոբյանի էջից տեղեկացանք, որ ինքն անորոշ ժամանակով մնացել է Վարշավայի օդանավակայանում, քանզի ուշացել է Վարշավա–Ժնև թռիչքից, ինչն էլ իր հերթին հետևանք է եղել Երևան–Վարշավայի ուշացման (ի դեպ, Աննան 4 անգամ խմբագրել էր իր ֆեյսբուքյան գրառումը՝ մեկ գրելով Երևան–Վարշավայի մասին, մեկ՝ ջնջելով․ համ էլ «Mam»-ը փոխարինել է «տիկինով», թե չէ պողոսական զանգվածն այլ բան էր հասկացել)։

Իր գրառման վերջում Ա․ Հակոբյանը նշում է, որ իրեն խիստ տոնով ասել են, որ չի կարող թռչել, քանի որ ինքնաթիռի դռները փակվել են։ Դե ինքն էլ չի ուզեցել կյանքը պատմել։

Աննայի կյանքը մինչև իշխանափոխությունը

Եկեք մի պահ պատկերացնենք, որ Աննան որոշեր հանուն թռիչքից դուրս չմնալու՝ կյանքը պատմել։ Ի՞նչ պետք է պատմեր։

Եթե որոշեր պատմել իր կյանքը մինչև իշխանափոխությունը, ապա պետք է ասեր, որ ամուսնացել է մի թերուս ու աբիժնիկ տղայի հետ։ Հետո երկուսով թերթոն են աշխատացրել։ Ամուսինը մուտիլովկաներով է զբաղվել, հարուստներից փող է վերցրել ու հարուստների դեմ է գրել՝ աղքատներին փորձելով խաբել, թե ինքն, իբր, իրենցից մեկն է։

Աննան կարող էր նաև պատմել, որ իրենք լավ էլ տակից փող են աշխատել թերթոնով, բայց ամուսինը բուլաթ ատամով է ֆռֆռացել, քանզի հա՛մ իր տեսակով է այդպիսին, հա՛մ ժանրի կանոններն են դա պահանջում։

Աննան կարող էր պատմել նաև իր ամուսնու ընդդիմադիր հաճախորդ աշխատելու տարիների մասին։ Նիկոլն ընդդիմություն էր աշխատում՝ իշխանությունների առատաձեռն ու բարի հայացքի ներքո, բայց մի պահ «քցեց» իրեն բարի հայացքով նայողներին, որոշեց պաշտպանել իրեն գաղափարապես հոգեհարազատ Լևոն Տեր–Պետրոսյանին, «մարտի 1» սարքեց, 10 զոհի ու բազմաթիվ վիրավորների պատճառ դարձավ ու թռավ դեպքի վայրից։ Հետո դատվեց ու նույնիսկ լևոնականներն էին ասում, որ Նիկոլին ու Սասուն Միքայելյանին երկար են ուզում պահել բանտում ու դա արդար է, քանզի իշխանություններն իրավունք ունեն չներել իրենց հաճախորդների ուտող–ուրացող վարքագիծը։

Հետո Նիկոլը գործարքի արդյունքում դուրս եկավ բանտից ու հայտնվեց խորհրդարանում։ Նա մինչև հիմա կշարունակեր իր հաճախորդությունը, եթե հանգամանքների բերումով չհայտնվեր վարչապետի աթոռին։ Ահա այսպիսի հեփիէնդային բաներ կարող էր պատմել Աննան՝ իր հետ խիստ տոնով խոսող տղամարդուն։ Բայց կարող էր նաև այլ բան պատմել իր կյանքից։

Աննայի կյանքն իշխանափոխությունից հետո

Աննան իր հետ խիստ տոնով խոսող տղամարդուն կարող էր պատմել, որ ինքն այլևս Երևանի 3–րդ մասի բնակարանում ապրող թերթոնի գլխավոր խմբագրի կնիկ չէ, այլ մի ամբողջ հինավուրց ազգի ունեցած մի ամբողջ պետության վարչապետի կնիկ, ով ավելին է, քան վարչապետի կինը, քանզի ներքին ու արտաքին քաղաքականությանը վերաբերող հարցերի է միջամտում, կադրային հարցեր լուծում, սրան ու նրան ցուցակ մտցնում և ցուցակից հանում։

Աննան կարող էր պատմել, որ իրենք իշխանափոխություն կազմակերպեցին, ձեռքերը մտցրեցին բյուջեի մեջ ու դարձան Վարշավա–Ժնև չվերթի մշտական ուղևորներ։

Աննան կարող էր հպարտանալ խիստ տոնով խոսող տղամարդու մոտ, որ իրենց շատ կարճ ժամանակահատվածում հաջողվել է դառնալ ՀՀ–ի ամենահարուստ մարդկանցից։ Հաջողվել է խոսել 30 տարվա թալանից ու դառնալ 30 տարվա մեջ արձանագրված ամենագռեհիկ թալանչիներից։

Աննան կարող էր կյանքը պատմել ու ասել, որ փուռն են տվել Արցախի պետականությունը, հազարավոր տղաների մահվան պատճառ են դարձել ու հաջողացրել են այդ պայմաններում պահել իշխանությունը, ինքնաթիռի թռիչքն ի՞նչ է, որ չկարողանա պահել (բայց դե, համեստություն է անում ու կյանքը չի պատմում)։

Աննան կարող էր կյանքից չհասկացող այդ տղամարդուն ասել, որ եթե ինքն ուզենար, ապա կթռչեր առանձին ինքնաթիռով, պարզապես չի ուզեցել։ «Հեղափոխականությունից» ելնելով ․․․

Աննան կարող էր կյանքը պատմել ու ասել, թե ինչ մեղր է դարձել այն, քանզի ինքն անխնամ կնոջից վերածվել է օրը մի քանի հագուստ փոխող լեդիի, բյուջեի ու հայ ժողովրդի հաշվին աշխարհով մեկ ֆռռացող տիկնոջ։

Կարող էր պատմել, թե ինչպես է օլիգարխիայի, թալանի, հովանավորչության, խնամի–ծանոթ–բարեկամ սկզբունքի դեմ խոսող իր ամուսինը վարչապետ դառնալով խորացրել այս բոլոր արատները, բայց պողոսների վրա այդ ամենը դեռ կարողանում է վաճառել։

Աննան կարող էր խիստ տոնով տղամարդուն ոչ միայն իր կյանքը պատմել, այլ կյանք բացատրել՝ ցույց տալով, թե ինչպես կարելի է խաբել ու գալ իշխանության, ինչպես կարելի է հերոսի ֆեյք պապիկին դեմ տալ ժողովրդին ու հնդկական էժանագին սերիալ բեմադրել հրապարակում, ինչպես կարելի է հազարավորների գլուխն ուտել ու մարսել։

Նա կարող էր զարմանքով պատմել նաև մեր ժողովրդի ու մեր քաղաքական վերնախավի մասին, թե ինչպես են իրենք հանդուրժում այս ամենը ու չեն կարողանում քշել իրենց։

Շատ բան իր կյանքից կարող էր պատմել Աննան, բայց չի ուզեցել, քանզի Վարշավայի օդանավակայանում անորոշ ժամանակով մնալն էլ է բուրժուական կայֆերի մեջ մտնում: Այդպես չէ՞, Mam:

Հայկ Ուսունց