23.11.2024 ● 10:16
23.11.2024 ● 09:24
22.11.2024 ● 18:42
22.11.2024 ● 18:27
22.11.2024 ● 18:15
22.11.2024 ● 17:40
22.11.2024 ● 16:41
22.11.2024 ● 16:40
22.11.2024 ● 15:39
22.11.2024 ● 15:29
22.11.2024 ● 14:50
22.11.2024 ● 13:54
22.11.2024 ● 13:07
22.11.2024 ● 09:37
22.11.2024 ● 08:42
22.11.2024 ● 08:15
21.11.2024 ● 14:58
.jpg)
Պետական կառավարման ու փինաչիության անհամատեղելիությունը
Պատկերացրեք մի վիճակ, երբ ծանր հիվանդի հարազատները տանում են նրան բժշկի մոտ ու հանդիպում այսպիսի պատմության:
Բժիշկը ոչ թե անցնում է բուն գործին, այլ սկսում է բժշկությունից կիլոմետրերով հեռու հարազատների հետ քննարկել, թե ո՞րն է ճիշտը՝ թերապևտի՞կ եղանակով բուժելը, թե՞ վիրահատական միջամտությունը: Եվ ընդհանրապես՝ ճիշտը բուժե՞լն է, թե՞ չբուժելը:
Հետո սկսում է հարցը քննարկել մյուս հիվանդների հետ ու իջնում փողոց՝ բուժման վերաբերյալ «ժողովրդից» կարծիք իմանալու համար:
Դժվար չէ պատկերացնել, թե ինչպիսին կլինի հիվանդների հարազատների ռեակցիան ու բուն հիվանդի վիճակը նմանատիպ բժշկի հանդիպելիս:
Ամուլսարի պահով պաշտպանյալն իրեն պահում է «ժողովրդի» ձայնը լսող վերը նկարագրված բժշկի պես: Դա պետական կառավարում չէ: Դա փինաչիություն է:
Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից