Արամ Սաֆարյանին հարցրինք՝ շատ լուրջ փորձագիտական ուսումնասիրությունների արդյո՞ւնքն էր, որ երբ 2008թ. սեպտեմբերի 12-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրավերով Հայաստան ժամանած Թուրքիայի նախագահ Աբդուլլա Գյուլն առաջարկեց օժանդակել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորմանը, Սերժ Սարգսյանն ուրախությամբ ընդունեց այդ առաջարկը, ավելին՝ ավելացրեց, որ միայն աննորմալ մարդը կարող է հրաժարվել օժանդակությունից...

Վրաստանի գիտությունների ակադեմիայի նախագահ. «Թեկուզ հիշենք մեր հնագույն օրիգինալ վրացական գրերի հայկական ծագման և դրանք Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից ստեղծելու ձանձրալի դարձած հայտարարությունները կամ Տաոկլարջեթիի' մեր հրաշալի ճարտարապետական հուշարձանները, հայ արվեստի նմուշ դարձնելու հայտարարությունը...»։

Արման Մելիքյան.«Գնալ միակողմանի զիջումների՝ այդ պատրաստակամությունը աշխարհին ներկայացնլու ճանապարհով՝ կարծում եմ արդյունավետ չէ և պարզապես բարոյալքության է հանգեցնում թե՛ հասարակության մեջ, թե՛ բանակում, թե՛ նաև Սփյուռքում»։

Արմեն Այվազյան. «ՀՀ-ում չի գործում պետական ղեկավարության մակարդակով սխալները ընդունելու, դրանք քննության առնելու և շտկելու որևէ մեխանիզմ։ Այդ պատճառով էլ այժմ ականատես ենք լինում նրան, որ ՀՀ-Թուրքիա ձախողված գործընթացի բոլոր պատասխանատուները դեռևս զբաղեցնում են իրենց պաշտոնները»։

Արա Պապյան. «Եթե Թուրքիան իր ապագան տեսնում է Եվրամիության կազմում, ինչպես բազմիցս է հայտարարել, ապա պիտի ընդունի Եվրամիության արժեքները: Ի շարս այլ բաների, պիտի պատրաստ լինի պատասխանատվություն կրել սեփական պետության և նրա իրավանախորդի արարքների համար:»։

«Ուխտ Արարատի». «Հայաստան-Թուրքիա Արձանագրությունների, Մադրիդյան նորացված սկզբունքների ստեղծած մտահոգությունների և (Կոնգո, Կոսովո...) Կովկասին սպառնացող տարածաշրջանային քառակողմ պատերազմի ու կանխավ ծրագրված քաոսի սպառնալիքների առիթով…»։

Վահե Սարգսյան. «Առաջարկը եղած իրավիճակը փրկելու մի տարբերակ է, քանի որ Ջավախքի զանգվածային մշակութազրկումն ու հայաթափումը չեն սպասի ՀՀ-Վրաստան կրթամշակութային ոլորտում առկա բանակցությունների հաջողություններին»:

Ռուբեն Սաֆրաստյան. «Թուրքական դիվանագիտությանը հաջողվեց, ինչ–ինչ հաշվարկներից ելնելով, այս գործընթացը եթե ոչ վերջնական վիժեցնել, ապա հասցնել փակուղի»։

Փիթր Վեյդրուդ. «Այն ժամանակ, երբ Թուրքիան կարողանա իր անցյալի մութ էջերի հետ հաշտվել, նշանակում է՝ նաև Եվրամիության հետ կարող է ավելի լավ հարաբերվել»:

Վրաստանի զեկույցի Ազգային Էթնիկ փոքրամասնություններ բաժնում , ի թիվս այլի, անդրադարձ կա ջավախքահայության խնդիրներին: Սակայն զեկույցում ջավախքահայության առջև այսօր ծառացած մի շարք հիմնախնդիրներ ընդհանրապես լռության են մատնված…

«Հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ վերջնական համաձայնության գալ առանց Ղարաբաղի անմիջական մասնակցության երբեք հնարավոր չէ։ Ինչպե՞ս կարելի է առանց ԼՂ–ի որոշում կայացնել։ Այսպես թե այնպես մի ինչ–որ պահի ձևաչափը կփոխվի»։

«ԱԼԻՔ» օրաթերթ. «Ի՞նչ կը լինէր, եթէ Թուրքիայի ժամանակակից կառավարութիւնն ինքը նախաքայլ վերցնէր եւ մի նիստի ընթացքում յայտարարէր Օսմանեան ջարդարար կայսրութեան գործը»։

Հայաստանում Վրաստանի դեսպան. «Մենք ոչ ոքից և ոչնչից չենք վախեցել, և ամենակարևորը՝ մեզ բավարա- րում է եղբայրական Հայաստանի ու բարեկամական Թուրքիայի միջև ձեռք բերված ցանկացած պայմանագիր»։

«Ինչպես միշտ շրջանով պտտվում ենք և հասնում ենք Ղարաբաղի կարգավիճակի խնդրին։ Չեմ կարծում, որ Ադրբերջանն այս հարցում իր դիրքորոշումը փոխել է»։

«7 օր»–ի այն հարցին, թե հնարավո՞ր է՝ Ղարաբաղի հարցում մենք գիշերային որոշման ականատես լինենք, Լևոն Մելիք-Շահնազարյանը պատասխանել է, թե երկու պատճառով դա բացառում է…

Արամ Սարգսյանն ասել է, թե պետք է հասկանանք, որ Միացյալ Նահանգների կոնգրեսականները մեզ հստակ դաս տվեցին, թե ինչի համար է այս վավերացումն իրենց անհրաժեշտ։

«Պարզ է, որ Թուրքիան չի՛ վավերացնելու արձանագրությունները։ Նա այս և նման բանաձևերը պարզապես որպես պատրվակ կարող է օգտագործել, և սա մեկ անգամ ևս առիթ է, որ Հայաստանն ասի, որ Թուրքիայի պատճառով տապալվել է այս արձանագրությունների վավերացման գործընթացը»։

Թուրքագետ. «Թուրքիայում առկա են հակաամերիկյան տրամադրություններ, և Ցեղասպանության ճանաչման սպառնալիքն է՛լ ավելի է սրում թուրք–ամերիկյան տրամադրությունները»։