Ռաֆիկ Պետրոսյան. «Ե՛վ այսօր Լևոն Տեր–Պետրոսյանն այդ հարցում, և՛ այն ժամանակ Արթուր Բաղդասարյանը, ճիշտ են վարվել, որպեսզի երկրի այդպիսի վտանգներին դիմակայեն։ Որևէ մեկը մյուսից չպետք է խնդրի, իհարկե, դա արժանապատվությունը թույլ չի տա, բայց եթե խնդրեն, իրարից պետք է ներողություն խնդրեն, որովհետև երկուսն էլ, փաստորեն, ճիշտ եզրակացության եկան, մեկը՝ ա՛յն ժամանակ, մեկն էլ այսօ՛ր։ Հետո քաղաքականության մեջ այնքա՜ն բաներ են փոխվում, այնքա՜ն է մարդ վերադառնում այս կամ այն կուսակցություն»։

«Կան քաղաքական խաղ, թատրոն, որ երկու կողմերն իրենց շահերից ելնելով՝ խաղում են՝ հակառակ ժողովրդական կամքի կամ հակառակ հանրության մեջ տիրող քաղաքական ակնկալիքների։ Հիմա այստեղ եթե կա պայմանավորվածություն, ես դա ոչ մի կերպ չեմ կարող համարել քաղաքական երկխոսություն։ Կա պայմանավորավծություն՝ ես քեզ, դու ինձ»։

«Լիդերը մի բան է ասում՝ երկխոսության մասին է խոսում, իսկ ժողովուրդն ասում է՝ «Սերժի՛կ, հեռացի՛ր», կամ էլ «Հի–մա՛» են գոռում։ Մենք այսօր չունենք արմատական ընդդիմություն՝ սա փաստ է, բայց ունենք մարդկանց մի ստվար զանգված, որը պահանջ ունի արմատական ընդդիմության։ Չի բացառվում, որ նոր ղեկավարներ ի հայտ գան, և այդ զանգվածը գնա նրանց ետևից»։

Կոլերովը չի բացառում, որ իշխանությունների ու ընդդիմադիր Հայ ազգային կոնգրեսի (ՀԱԿ–ի), որը ընդդիմադիր դաշտի միայն մեկ թևն է ներկայացնում, միավորման դեպքում ի հայտ կգան երրորդ և չորրոդ «խաղաքարեր» որոնք կարող են հավասարապես «ուտել» երկու պայամանավորված «խաղաքարերն» էլ։

«Ըստ ՀԱԿ–ի՝ ընդդիմություն դիտվում էր այն ուժը, որն ունի հեղափոխական մոտեցումներ, որը բացառում է երկխոսությունը իշխանության հետ, որովհետև այս իշխանությունն ավազակապետություն է, մոնղոլ–թաթարներ են, գող ու ավազակներ են, իսկ եթե որևէ մի ուժ կամ քաղաքական գործիչ, որը ծանոթ է քաղաքագիտական այբուբենին, գտնում է, որ պետության համար շատ կարևորագույն համազգային հարցերի հետ կապված՝ կարող է նաև երկխոսել ոչ լեգիտիմ իշխանության հետ, ապա այդ ուժը դիտվում էր կեղծ ընդդիմություն»։

«Ես ներողություն եմ խնդրում Սասունից, Նիկոլից ու մնացյալ քաղբանտարկյալներից, որ նրանց ազատության խնդիրը չհաջողվեց լուծել մեր նախանշած ժամկետում։ Սակայն, վստահ եմ, նրանք կհասկանան, որ մեկամսյա ուշացումն այն սկզբունքային հարցը չէ, որի համար արժե փչացնել Հայաստանի քաղաքական մթնոլորտի առողջացմանն ուղղված լրջագույն գործը»։

«Ընթանում են հանրահավաքներ, հնչում են ելույթներ, որոնք միտված չեն հասարակության պառակտմանը, որոնք միտված են քաղաքական պայքարը տեղափոխել նաև որոշակի հարթակներ։ Ինձ դուր է գալիս նաև, որ հանրահավաքի կազմակերպիչները և ոստիկանները կարողանում են իրար հետ աշխատել...Սա է ցանկացած իշխանության նպատակը, և մենք այդ նպատակին հասնելու գործում հաստատակամ ենք»։

«Հարկ չկա որևէ մեկին բացատրել մեր ազգի այսօրվա վիճակի ամբողջ ողբերգությունը: Դա հիմնավորապես հայտնի է և բուն քաղաքական դասակարգին, և համայն ազգին: Ես` որպես քաղաքացի և հրապարակային գործիչ, այլևս չեմ կարող ու չեմ հաշտվելու այսպիսի վիճակի հետ։ Իսկ մնացյալի մասին` արդեն միասին և հավասարը հավասարի սկզբունքով, կխոսենք մեր հրավիրելիք բաց ժողովի ընթացքում...»։

«7օր»–ի հարցին՝ հնարավո՞ր է, որ ՀԱԿ–իշխանության երկխոսությունը լինի արտահերթ նախագահական ընտրությունների վերաբերյալ, Մարդու իրավունքների պաշտպան ընտրվելուց հետո առաջին անգամ Կարեն Անդրեասյանն ասել է...

Ուղիղ 2 տարի առաջ՝ ապրիլի 22–ի լույս 23–ի գիշերը՝ Օսմանյան Թուրքիայի իրականացրած Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակումից ընդամենը մեկ օր առաջ, Հայաստանն ու Թուրքիան Շվեյցարիայի միջնորդությամբ համաձայնության եկան «ճանապարհային քարտեզի» շուրջ: Այդ օրը ՀՀ ԱԳՆ տարածած հաղորդագրության մեջ նշված էր. «Այդ գործընթացում երկու կողմերը ձեռք են բերել շոշափելի առաջընթաց և փոխըմբռնում...»։

Երեկ կառավարության նիստում ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը հրապարակայնորեն պատասխանեց ՀՀ ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի այն հայտարարությանը, որ կառավարությունը փոխել է իր քաղաքականությունը տեղական ինքնակառավարման մարմինների նկատմամաբ: Չի ուշացել նաև Հովիկ Աբրահամյանի պատասխանը։

Սերժ Սարգսյանը հայտարարել էր, թե մարտի 1-ի դեպքերի բացահայտման գործում «ակնկալում է ընդգծված ակտիվացում»։ «7օր»–ը ՀԱԿ ներկայացուցիչներից փորձել է պարզել՝ արդյո՞ք կարելի է համարել, որ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի առաջարկած ՀԱԿ–իշխանություն երկխոսությունն արդեն սկսված է...

«Բազմիցս ասել եմ և հիմա էլ կրկնում եմ, որ սպասելիքները շատ են և, առաջին հերթին, խոսքս վերաբերում է մարտի մեկի դեպքերին: Ակնկալում եմ նոր թափ և ընդգծված ակտիվացում` նշված դեպքերի բացահայտման հարցում»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Առանց Լևոն Տեր–Պետրոսյանի հիմնադրած կլանաօլիգարխիկ համակարգը վերացնելու, «Ղարաբաղը հանձնեք, որ Սերգո ջանը լավ ապրի» մտածողությունն արմատախիլ անելու և իշխանափոխության միջոցով նոր համակարգ ստեղծելու՝ Հայաստանն անվտանգության, տնտեսական զարգացման եւ ժողովրդագրական վիճակի բարելավման հեռանկար չունի՝ անկախ այն հանգամանքից, թե ում ձեռքում կլինի իշխանության ղեկը»։

«1997թ.–ին կար հնարավորություն լուծելու ԼՂ հիմնահարցը։ Այսինքն, ինչ–որ տարածքներ փոխանցել Ադրբեջանին, հաշտություն հաստատել և այլն, ձևավորել Լեռնային Ղարաբաղի միջանկյալ կարգավիճակ, այնուհետև լուծել Ղարաբաղի վերջնական կարգավիճակը»։

ՀԱԿ ներկայացուցիչ. «Եթե իշխանությունները պետական մտածողություն հանդես բերեն ու հետ կանգնեն տղայական կեցվածքից, ապա այդ երկխոսությունը առարկայական ու տեսանելի կլինի...»։

«Սույն հայտարարությունը հրապարակելու պահից դադարեցնում եմ իմ անդամությունը Հայ ազգային կոնգրեսին: Շուրջս ստեղծված բարոյահոգեբանական մթնոլորտը, մոլեռանդ շարքերի թշնամանքը, զրպարտելու, պիտակավորելու սկիզբ առած արշավը, այլևս անհնարին ու իմաստազուրկ են դարձնում այդ վերջին կամրջի պահպանումը»։

Ռոբերտ Քոչարյանի գրասենյակի ղեկավար Վիկտոր Սողոմոնյանը, ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանի այն հայտարարությանն ի պատասխան, որ 2008թ. մարտի 1-ը ձեռնտու էր միայն Ռոբերտ Քոչարյանին` ասել է. «Թերևս, իջեցված պատվերի պայմաններն այնքան շքեղ են եղել, որ Դալլաքյանը համաձայնել է նման անհեթհեթություն դուրս տալ»։