Պողոսների սրտի վարչա(հրամայա)պետն անգամ «կորոնավիրուսային պատերազմի» պայմաններում իրեն չի կորցնում։

Այսօր օբյեկտիվորեն երաշխավորություն ներկայացնողների մոտ մտահոգություն է ձևավորվել, որ նիստը ձգձգվում է դիտավորությամբ։

Վարչապետը, «երկու ոտքը մեկ կոշիկի մեջ դրած», փորձում է իր «ճիշտն» առաջ տանել:

Փաստորեն, արդեն տաքսիստներին իշխանությունները թավշյա էն բանից են անում։

Դա այս արհեստական ու ապագա չունեցող քաղաքական իրականությունը հաղթահարելու միակ քաղաքակիրթ տարբերակն է։

Տեր-Պետրոսյանը հոգեզավակին հերթական դասն է տալիս։

Ողջ երկիրն է արդեն այդ վիճակում՝ ձևախեղված, կաթվածահար ու անհասկանալի ապագայով և կասկածելի վերջաբանով։

Այսօրվա ճգնաժամն իր տեսակով ավելի շատ նման է սողացող բնույթի երրորդ համաշխարհային պատերազմի, որտեղ սակայն չկա ոչ պատերազմի տեսանելի ճակատ, ոչ էլ տեսանելի թիկունք:

Այս երկու մարդը չեն փոխվելու։ Ոչ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, ոչ Նիկոլ Փաշինյանը։ Իրար ատելով՝ իրար արժեն։

Եվ սա չինացիքի պես կարգապահ հանրության և ուժեղ իշխանության պայմաններում:

ՀՀ-ն մշտապես գտնվել է պատերազմական վիճակում, սակայն Լևոն Տեր-Պետրոսյանին դա չի անհանգստացրել։

Մարդիկ հարմար տեղավորվել են միլիոնանոց աշխատավարձերով ու էդքան էլ պարգևավճարներով Նիկոլի փեշի տակ։

Պաշտոնական վիճակագրությունն իր պարտքը կատարում է: Կատարում է հստակ ու մանրամասն տեղեկատվություն մշակելով (որդեգրման ենթակա երեխաների սեռ, տարիք, առողջական վիճակ, ծնողների առկայություն և այլն): Իշխանությունների ու հասարակության գործն է առանց ավելորդ հուզականության վերլուծել իրավիճակն ու քայլեր ձեռնարկել:

ՀՀ Կառավարությունը մինչև երեկ որդեգրել էր ջայլամի քաղաքանություն։

Ցավում եմ, որ Հայաստանի համար նույնիսկ այս ստեղծված ամենաբարդ իրավիճակում դուք կրկին փորձում եք շահել քաղաքական դիվիդենտներ։

Ոչ ոք չի մոռացվում, ոչինչ չի մոռացվում։

Աճում են բոլոր տեսակները՝ ոչ մեծ ծանրությունից մինչև ծանրը:

Փաշինյանը «կմեռնի», բայց թույլ չի տա` Քոչարյանը հայտնվի ազատության մեջ։