Դրոշը թարս կախելն ամբողջ աշխարհում համարվում է այդ դրոշի անարգում և վիրավորանք ու արհամարհանք այդ երկրին։

Հասարակությունը բզկտված է, տնտեսությունն անկում է ապրում, թշնամական հոխորտանքներն ավելի ու ավելի վտանգավոր և իրական են դառնում։

Ալիևի խոսքերը մեկ անգամ ևս խորացնում են Հայաստանի նկատմամբ ձևավորվող բացասական վերաբերմունքը։

Անկախության օրը միակ պատեհ թիվը, որ հրապարակման արժանի համարեցի, սա է:

Հայաստանը փորձադաշտի վերածելու տարատեսակ արկածախնդիր գաղափարները հիմնականում պարարտ հող են գտնում սփյուռքի մեր հայրենակիցների սրտերում։

Այսօր եկել է հաշվետվության ժամը, և հանրության առաջ նախքան նոր խոստումներ տալը պետք է հաշիվ տա նախորդ 2,5 տարիների անգործության վերաբերյալ։

Ստիպված ես խոսել 2050 թվականից, որը նույնիսկ դու դժվար տեսնես։

Ինչ-որ քխ ռուսական գործակալների, որոնք վտանգում են Հայաստանի անվտանգությանը, թեմա են ֆռցում։

Այ չմոներ, դուք էլի վարչապետիս խոսքը փորձում եք մանիպուլացնել։

Ինչ անում է, միայն լայքերի և դիտումների քանակի համար է անում։

Ի՞նչ է լինելու երկրի հետ, ժողովրդի հետ՝ թքած ունի:

Գարդասիլից աղջիկ երեխա է կուրանում, բայց Արսեն Թորոսյան կոչվող տականքը կաֆեում ֆռեշ է խմում իր նման տհաս ու ապիկար դդումի հետ։

2018-ից հետո Սիփանը պատգամավոր է և հայ-ադրբեջանական բանակցությունների «գլխավոր փորձագետ»։

Նիկոլ Փաշինյանը պայքարել է բացառապես Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ, ինչի համար էլ՝ ժամանակ և հրադադար էր խնդրել Ալիևից։

Մի փոքր մաթեմատիկա։ Պարզվեց՝ այսօր անկախության 20-րդ տարեդարձն է:

Բոլոր կիսագրագետ (մեծամասամբ տգետ) պատասխանները տրվում են պատգամավորների և ԱԳՆ խոսնակի մակարդակի վրա։

Խոնարհվել է անմար կրակի մարած կրակի առջև։

Ադրբեջանից ու Թուրքիայից հնչող հայտարարությունները ոչ միայն փաստում, վերահաստատում են բանակցային գործընթացում ստեղծված փակուղային իրավիճակի մասին։