Հայ ժողովրդին որբ ներկայացնող Փաշինյանն ու իր կիրթ ու կառուցողական ընկեր Ալիևը շարունակական նվաստացման քաղաքականությամբ միայն նոր պատերազմի հիմքերն են գցում։

Ինչպես քաղաքային իշխանությունը և ՔՊԿ֊ն է աղբի մեջ թաղված, այնպես էլ Երևան քաղաքն են աղբի մեջ թաղում։

Սույն անձը Մոսկվայում աշխատել է ավտոլվացող, ժողովրդական լեզվով ասված՝ մոյշիկ:

Տեսնես այս անգա՞մ էլ է Ֆեյսբուքում աղբը ձյան նման ավելի շատ տեղում, քան իրականում։

Փաշինյանն օգտվում է այս «պատմական հնարավորությունների պատուհանից», բայց ո՞ւմ համար է աշխատում այս պատուհանը՝ Հայաստանի՞, թե՞ Թուրքիայի և Ադրբեջանի։

Իրեն բաժին ընկած Աթոռին նստած և գործած հանցավոր արարքների և կայացրած որոշումների համար, լինի դա երկրի գործող ղեկավար, թե կամակատար դատավոր:

Ժողբաստիրոնի վարիչը շանս է տվել խոպան գնացողներին հերոս դառնալու, բայց էլի դժգոհում են:

Անկախությունը բացարձակ արժեք է, որի պաշտպանությունն ամենօրյա քրտնաջան աշխատանք է պահանջում:

Գործի մասին որևէ տեղեկատվություն տալուց հրաժարվել էր ԱԱԾ-ն, իմ բոլոր հարցադրումները վերագրելով նախաքննության գաղտնիքին։

Անմիջապես դիմացն էլ դպրոց է։ Շատ տհաճ է, թե երեխաների,թե ծնողների համար սա։

Շուտով կլրանա 6 տարին, ինչ իշխանութան է Նիկոլ Փաշինյանը․ մինչև հիմա կարծես չի պատկերացրել ինքը որտեղ է։

2018-20 թթ. խորհրդավոր բանակցությունների պրակտիկան շարունակվում է:

Մի տեսակ տրամաբանական չէ՝ էստեղի Փաշինյանին ատեք աղետ բերելու համար, բայց սգաք, որ Նավալնին մահացավ՝ ռուս ազգի վերջին հույսն էր։

Հը՞ն Սասունի՛կ, քո տղաները կոտորվում են, Նիկոլը նորից լա՞փ է շպրտել դեմդ։

ՌԴ նախագահի ընտրություններից մեկ ամիս առաջ Նավալնին մեռնում է, հետաքրքիր զուգատիպությամբ` նույն օրը Նավալնու կինը հայտնվում է Մյունխենյան համաժողովում ու ելույթ ունենում։

Քաղաքացիները պետք է նավակ գնե՞ն, որ գնան աշխատանքի։

Սա է նիկոլի գործարար֊պետություն համագործակցությունը, երբ պետությունն իր շահերը չի կարողանում պահել մասնավորից։

Մենք ինքնիշխան երկիր ենք ու մե՛նք ենք որոշում՝ առաջինը Ալիևի պահանջած սահմանադրությո՞ւնը փոխենք, թե՞ օրենքները։