Դե հիմա պատկերացրեք ձեզ այն միջազգային ատյանի պատասխանատուի դերում, երբ միևնույն երկրից ձեզ հրամցնում են այսպիսի իրարամերժ փաստարկներ։

Ամուսնուդ ձեռքից էլ համոզիր վերցրու խաղալիք դարձած Հայաստանը ու ետ տուր հայերին։

Էսպիսի անամոթ ու ցինիկ դավաճանություն հայ ժողովրդի պատմության մեջ չէր եղել։

Դու արյուն ես ուզում, բայց մենք թույլ չենք տա, որ դու տզրուկի նման ծծես հայի արյունը:

«Այս քրեական գործի հարուցումը հիմք է, որ ես դիմեմ դատարան»։

Այժմ բավարարված են ինքը, իր «կիրթ ու կառուցողական» ընկերը և Ադրբեջանի ժողովուրդը։

Այդ զոհերից նա չի կարող քաղել որևէ քաղաքական դիվիդենտ։ Սա է դառը ճշմարտությունը։

Առանց մեկնաբանության․ տնտեսական պաշտոնական վիճակագրությունն անողոք է:

Կշեռքի նժարին պետությունն է՝ ոչ մի քաղաքական, անձնական կամ խմբային շահ՝ հայրենին է կանչում։

Հիմա հասկանո՞ւմ եք, որ էս գլխակեր հողատուի իշխանության մնալը ինչ թանկ է նստելու մեր պետության վրա։

Էս սկածինան էնքանա հղփացել, որ բացահայտ սպառնումա մարդկանց։

Քաջատեղյակ ենք՝ ապօրինի հրամանը կատարման ենթակա չէ՛։

Տղերք, ձեն չեք հանում՝ ռազմաճակատը խառնե՞լ եք, էդ ո՞ւմ վրա եք զենք քաշում։

Լսելով այս դահիճ-սրիկային՝ չեմ կարող զսպել զայրույթս։

«Սրբե՜ք ձեր արցունքները, ուշքի՜ եկեք, մի մարդու նման ոտքի կանգնեք ու պահանջե՜ք, պահանջե՜ք այնպես անառարկելի ու արժանապատիվ»։

Եթե մնաց հողատուն, մոռացե’ք Հայաստան պետության գոյության մասին։

Արցախի հարցը «լուծեց» այնպիսի տարբերակով, որն ընդունելի եղավ բացառապես ադրբեջանի ժողովրդի համար։

Եւս մեկ մեղք չավելացնես բեռիդ, տեղից էլ՝ դեռ շատ պատասխաններ ունես տալու։