Միանգամից Հայաստանում «Թուրքական բառարանների» արտադրություն հիմնեք, դա ձեր սրտով կլինի, սաղ կյանքներդ տետրին «Okul defteri» եք ասել, սա էլ կանեք։

Ակնհայտ է, որ ռեժիմը խուճապի մեջ է։

Եթե ներկայիս տգետների իշխանությունը մնա, այսպիսի ապագա է սպասվում Սյունիքին ու Տավուշին։

Մարդկանց ձեռքը գումար չի մնացել և նույնիսկ զրկված են ապրուստի տարրական միջոցներից:

Գումարը Հիմնադրամում չէ, որ անհայտացել է, այլ կառավարությունում։

Այդպիսի մորթապաշտները միշտ են եղել:

«Ես քեզ խոստանում եմ վայելել թշնամուն, բայց իրենց դաշտում»:

Ու ոչ միայն բայրաքթարներով, նաև այդպես է պակասում հայերի թիվը աշխարհում։

Մտքովդ կանցնե՞ր 18-ի ամռանը՝ ինչքան եք ընկնելու, ինչ անեծքների տակ եք հայտնվելու, ում խոսքի և ում վահանների հույսին եք մնալու։

Սրանց մեթոդները երբևէ փոխվելու են ու էս հանցավոր համաձայնությանը մենակ դատելը քիչ ա լինելու։

Ժամանակն է օրենք ընդունել և ստիպել նման պաշտոնյաներին իրենց կրթական ցենզը փաստող դիպլոմների պատճենները կախեն կենսագրական կայքերում

Ժողովրդավարության ոգով «ներծծված» թավշյա խուլիգանները կիլոմետրերով մեզ հեռվացրել են, առհասարակ, պետության գաղափարից։

Այնքան մորթապաշտ են, որ Հայրենիքը՝ իրենք էլ մեծ հաճույքով կվաճառեին թուրքին։

Երեկվանից հայ մարդը ցնցված է կեսդյույմանոց մի նիկոլականի՝ վերջապես Ալիեւի դեմքին խաղաղություն տեսնելու բախտից։

Պետակամետությամբ և հայրենասիրությամբ, բարոյականությամբ և նվիրումով վերակառուցելու ենք։

Քանի որ արագ արտահերթ ընտրությունների տարբերակն ավելի առարկայական է դառնում, կարևոր է հասկանալ այդ ընտրության հիմնական պարամետրերը։

Ազգ որը նայում էր Joni Brjoni-ու ուղիղ եթերները և ոչ թե կարդում ու զարգանում, չի կարող ունենալ պետություն։

Գոնե հիմա հարցրե՞լ եք նրան, թե ի՞նչ է նշանակում «ընտրել հրամանատար»։