Ուզում են «փասափուսաները» րոպե առաջ հավաքել ու չքվել գրողի ծոցը` իշխանությունից ապահով հեռավորության վրա գտնվող մի տեղ։

Մեջքիդ կանգնածները Լևոնի վկաներն են, ԼԳԲՏ համայնքը, նախկին քաղաքական դիակները ու հազար կաշի փոխած քաղաքական առնետները։

Ռեժիմի ամեն հաջորդ քայլ ավելի է վատթարացնելու նրա իրավիճակը, իսկ դադար վերցնել նա չի կարող։

Միմիայն հայերի հոծ զանգվածներն են, որ հրճվում են սփյուռքի առկայությամբ ու ողջունում նոր գաղթօջախների առաջացումը։

Ապօրինի գործ տվողներ, գործ սարքողներ, ազատ խոսքի, լրատվամիջոցների գործունեության սահմանափակումներ։

Բացի բանակից թռնելը, մոր վրա գործ տալը, շառով մարդ բռնել տալը, պարզվում է՝ նաև շպիոն է։

Կարում է դատախազությունը, կարում է ԱԱԾ-ն, կարում են բոլորը:

Հրայրին դեռ չմարսած՝ քայլարաստները՝ պիդարաստների գլխավորությամբ, հարձակվել են Վազգեն Մանուկյանի վրա:

Պասպարտուն ստորություններ է փորձում անել, որ իր համար հարմար տեր գտնի, իսկ միստեր Ֆիքսն էլ ոնց կեղտոտ բանսարկու կար, այդպիսինն էլ մնացել է:

Ժողովրդական ծաղրածու Յոժը իշխանություններին խորհուրդ էր տվել ՍԴ-ի հարցը լուծելու համար Հրայրի «գրպանը պլան քցել»։

Պատերազմն էր, որ հասարակությանը ստիպված կոնսոլիդացրել էր իշխանության շուրջ և ստիպում էր չսրել քաղաքական իրավիճակը։

Հանցավոր պայմանավորվածության արդյունքում՝ իր հոգին գիտելիքի դիմաց վաճառելով սատանային, պարզապես փայլուն էր խաղում։

«Հոկտեմբերի 27»-ի նման գործերով կարելի է տեռորի ենթարկել ամբողջական երկրների քաղաքական համակարգերը։

Գիժը քարը գլորել է և հազար խելոք չեն կարողանում հանել, որովհետև մատը մատին չեն խփում։

Հրայր Թովմասյանը մինչև վերջ մնաց իր դիրքում ու չհանձնվեց:

Դետալ առ դետալ, րոպե առ րոպե հիշեք, թե ոնց եք կորզել այդ «ցուցմունքը», որովհետև այդ գործի անխուսափելի փլուզումից հետո շատ երկար եք հրապարակայնորեն հարցաքննվելու և բացատրություններ տալու:

Տպավորություն է, որ ճիշտն ու սխալը խառնել ենք իրար ու չենք գիտակցում, որ ոչ մի լավ արդյունք դա չի տալու։

Ամոթալի ժամանակներ են, քանի որ մենք բոլորս լուռ հետևում ենք այս ամենին, այս պետանակակործան իրարանցմանը։