Ինչ-որ մի բան այն չէ: Հայաստանի լրատվամիջոցները սուր քննադատության են եթարկում Ադրբեջանին՝ դիտարկելով այն որպես ավտորիտար, օլիգարխիկ պետություն, որի հասարակությունը պարփակված է հետամնացության և անգրագիտության մեջ: Ենթադրենք, թե այդպես է: Իսկ Հայաստա՞նը Հայաստանը ավտորիտար չէ՞, օլիգարխիկ չէ՞, Հայաստանում կոռուպցիա չկա՞, Հայաստանում քաղբանտարկյալներ չկա՞ն, հասարակությունը գրագե՞տ է, հետամնաց չէ՞: Ինչո՞վ է Հայաստանը տարբերվում Ադրբեջանից. մի՞թե այստեղ պատմությունը չի կեղծվում: Չէ, երևի ես մի փոքր անհասկացող եմ կամ էլ ապազգային տարր եմ, որը հանդգնում է Հայաստանը համեմատել Ադրբեջանի հետ: Իրականում երկու պետություններն էլ թաղված են նույն կեղծիքի մեջ և քանի դեռ ուշքի չեն եկել, Արցախի հիմնախնդրի շրջանակներում շահարկվելու են տերությունների կողմից: Ձեր իշխանական քաղաքագիտական վերլուծությունները քնքշորեն պատռե՛ք և զգույշ կո՛ւլ տվեք:
Ինչո՞վ է Հայաստանը տարբերվում Ադրբեջանից
Ինչ-որ մի բան այն չէ:
Հայաստանի լրատվամիջոցները սուր քննադատության են եթարկում Ադրբեջանին՝ դիտարկելով այն որպես ավտորիտար, օլիգարխիկ պետություն, որի հասարակությունը պարփակված է հետամնացության և անգրագիտության մեջ:
Ենթադրենք, թե այդպես է:
Իսկ Հայաստա՞նը
Հայաստանը ավտորիտար չէ՞, օլիգարխիկ չէ՞, Հայաստանում կոռուպցիա չկա՞, Հայաստանում քաղբանտարկյալներ չկա՞ն, հասարակությունը գրագե՞տ է, հետամնաց չէ՞:
Ինչո՞վ է Հայաստանը տարբերվում Ադրբեջանից. մի՞թե այստեղ պատմությունը չի կեղծվում:
Չէ, երևի ես մի փոքր անհասկացող եմ կամ էլ ապազգային տարր եմ, որը հանդգնում է Հայաստանը համեմատել Ադրբեջանի հետ:
Իրականում երկու պետություններն էլ թաղված են նույն կեղծիքի մեջ և քանի դեռ ուշքի չեն եկել, Արցախի հիմնախնդրի շրջանակներում շահարկվելու են տերությունների կողմից:
Ձեր իշխանական քաղաքագիտական վերլուծությունները քնքշորեն պատռե՛ք և զգույշ կո՛ւլ տվեք:
Կարպիս Փաշոյանի ֆեյսբուքյան էջից