Այսօրվա մամուլի ասուլիսին իրավախորհրդատու Հերիքնազ Տիգրանյանն անդրադառնալով սահմանադրական փոփոխությունների հանրաքվեին քաղաքացիների քվեարկությանը՝ անձը հաստատող նույնականացման քարտերով՝ ասել է, որ նույնականացման քարտերի հետ կապված խնդիրն այսօր չի ծագել, որը հիմա քննարկվում է Ազգային ժողովում:

-Այս խնդիրը ծագել էր 2014 թվականի հունվարի մեկից սկսած: 2014 թվականի հունվարին տեղի են ունեցել ՏԻՄ ընտրություններ, մարտին, հունիսին, աշնանը: 2015 թվականին տեղի են ունեցել ՏԻՄ ընտրություններ… և այդ ժամանակ բացահայտվել էր, որ որոշ ընտրողներ ուղղակի չէին կարողանում քվեարկել, որովհետև չունեին այդ թղթային անձնագրերը: Խնդիրն ավելի սրվեց 2015 թվականի սեպտեմբերի ՏԻՄ ընտրություններին, - ասել է բանախոսը:

-320.000 և ավելի ընտրողները, ովքեր ունեն նույնականացման քարտ և թղթային անձնագիր, հնարավորություն կունենան երկու փաստաթուղթն էլ օգտագործել քվեարկության համար: Այսինքն՝ սա կրկնաքվերակության հնարավորություն կտա: Նրանք էլ, ովքեր ունեն միայն նույնականացման քարտեր, քվեարկությունը կկատարեն իրենց ID քարտերով, որի վրա դրոշմակնիք չի դրվում, և որ վրա չկա նաև ընտրողի հաշվառման հասցեն:

Նա նաև շեշտել է, որ 2014 թվականի հուլիսի 15 վարչապետի համապատասխան որոշում գոյություն ունի, ըստ որի՝ պետք է ստեղծվեր աշխատանքային խումբ, որը պետք է առաջարկություններով հանդես գար խնդրի վերաբերյալ՝ Ընտրական օրենսգրքում և Հանրաքվեի մասին օրենքում փոփոխություններ կատարելու համար: Արդյունքում՝ այդ որոշումը չի կատարվել, և չի եղել նաև հետևողականություն վարչապետի կողմից դրա հետագա ընթացքի վերաբերյալ:
-Քվեարկելու հնարավորություն տալով պետք է սահմանել նաև վերահսկողական մեխանիզմներ: Ընտրությունների նկատմամբ համատարած անվստահության պարագայում այս մեկ լծակն էլ երբ-որ ավելանում է, կասկածի տակ է դրվելու հանրաքվեի արդյունքների լեգիտիմությունը, - եզրափակել է բանախոսը:

Քաղաքագետ Արմեն Գրիգորյանն էլ ասել է, որ հանրաքվեին քիչ ժամանակ է մնացել, ու օրենսդրական դաշտում նորից փոփոխություններ են կատարում:

-Վստահությունն իշխանությունների ու նրանց կատարած աշխատանքի վերաբերյալ գրեթե զրո է, և դա ունի մեկ պատճառ, որ անցյալում ընտրությունները թափանցիկ չեն եղել, վստահության պակաս կա ընտրական համակարգի հանդեպ, այդ պատճառով էլ նման խնդիր է առաջանում: Ցանկացած օրենսդրական նախաձեռնություն, երբ որ չկա վերահսկելու հնարավորություն, քաղաքացու մոտ կասկած է առաջացնում, - հավելելով, որ քաղաքացու իրավունքն ապահովող խնդիր կա, սակայն ընտրության իրավունք նման հապճեպ ընթացակարգով ապահովելը կասկած է առաջացնում:

-Քաղաքացիների քանակն էլ է մեծ, վերահսկողություն չի լինի, նույնիսկ ես համոզված եմ, որ սարքեր չեն պատվիրելու, որպեսզի իմանանք՝ տվյալ քաղաքացին արդեն ընտրություն կատարե՞լ է, թե՞ ոչ:

Ըստ քաղաքագետի՝ իշխանությունը կարող է հրապարակել ընտրացուցակները և վերադարձնել վստահությունը. «…իշխանությունը բազմաթիվ գործիքներ ունի վստահությունը վերականգնելու համար»: