Հարյուր ԲԱՆ արարեինք. գուցե չմնայինք նույն խեղճն ու մորթվածը
Եղեռնի հարյուրամյակին՝ միակ և վերջին անգամ:
Եղեռնի հարյուրամյակին հարյուր զենք կռեինք ընդդեմ թշնամու, հարյուր վրեժ լուծեինք, հարյուր տուն կառուցեինք Գյումրիում կամ ազատագրված հայրենիքում, հարյուր գյուղի դպրոց վերանորոգեինք, հարյուր գյուտ անեինք: Հարյուր ԲԱՆ արարեինք: Գուցե չմնայինք նույն խեղճն ու մորթվածը:
Մենք սուգը, որին պիտի հատկացնել հարյուր վայրկյան, դարձրինք կենսընթաց: Ինչո՞ւ ենք այսպես համառորեն ուզում մնալ անմեղ մորթվածների մորթվելիք ժառանգներ:
Հարյուր ԲԱՆ արարեինք. գուցե չմնայինք նույն խեղճն ու մորթվածը
Եղեռնի հարյուրամյակին՝ միակ և վերջին անգամ:
Եղեռնի հարյուրամյակին հարյուր զենք կռեինք ընդդեմ թշնամու, հարյուր վրեժ լուծեինք, հարյուր տուն կառուցեինք Գյումրիում կամ ազատագրված հայրենիքում, հարյուր գյուղի դպրոց վերանորոգեինք, հարյուր գյուտ անեինք: Հարյուր ԲԱՆ արարեինք: Գուցե չմնայինք նույն խեղճն ու մորթվածը:
Մենք սուգը, որին պիտի հատկացնել հարյուր վայրկյան, դարձրինք կենսընթաց: Ինչո՞ւ ենք այսպես համառորեն ուզում մնալ անմեղ մորթվածների մորթվելիք ժառանգներ:
Ընդունեք՝ ով ինչպես ուզում է:
Համլետ Պետրոսյանի ֆեյսբուքյան էջից