12-րդ վարչապետից այսօր ժողովրդին մնաց 2 բիոզուգարան, օֆշորի սկանդալ...
Իշխանությունը և հատկապես բարձրագույն իշխանությունն իր առաջնահերթ խնդիրն է համարում սահմանադրական բարեփոխումների անվան ներքո իրականացնել իշխանության պահպանման, վերարտադրման և հավերժացման նկրտումը:
Այսօր իշխանությունը չի կարևորում երկրում ստեղծված իրավիճակի ճիշտ գնահատումը և դրանում չի տեսնում ու զգում իր առաջնային պատասխանատվությունը:
Անորոշությունների, ոչ ադեկվատ մոտեցումների արդյունքում ցանկանում են ուժի դիրքերից խոսել հասարակության հետ: Տպավորություն է ստեղծվում, որ իշխանությունն ինչ-որ տեղ համատեղության կարգով դարձել է ժողովրդի ընդդիմությունը: Քաղաքացիական նախաձեռնությունների, հանրային կարծիքի նկատմամբ արհամարհական դրսևորումներն ակնհայտ են և տեսանելի:
Հանրության խոսքը մշտապես արհամարհել և փորձել իշխանության պահպանման դիրքերից խոսել ժողովրդի հետ նշանակում է անտարբերություն և արհամարհանք դրսևորել բարձրաձայված հարցերի և հասարակական կարծիքի նկատմամբ:
Բարեփոխումն ինքնին վատ նպատակ չէ, սակայն այն արժեվորվում է միայն այն դեպքում, երբ բարեփոխումների արդյունքը և արդյունավետությունը զգում են շատերը՝ տվյալ պարագայում հանրության գերակշռող մասը՝ ասենք 80%-ը: Իսկ եթե բարեփոխումը արվում է շղարշով և մատուցվում սկուտեղի վրա, ապա այն ծառայում է օրվա իշխանությանը:
Փորձել հավերժացնել իշխանությունը սա արդեն բարեփոխում չէ, այլ մի ուրիշ անվանում ունի…:
Բարձրագույն իշխանությունն անցած տարիներին եղել է երկրում դրության բացարձակ տերը, որի արդյունքում աղքատությունը, գործազրկությունը, արտագաղթը… դարձել են կենսագոյության ձև:
Այդքանից հետո ձեր նկատմամբ կա հավատի և վստահության կորուստ, որը բարեփոխումներով դժվար է վերականգնել և վերակենդանացնել:
12-րդ վարչապետից այսօր ժողովրդին մնաց 2 բիոզուգարան, օֆշորի սկանդալ, «Նաիրիտի» առեղծված, ֆինանսավարկային բուրգի առասպել և մի քանի վիրտուալ ծրագրերի փաթեթ:
Ասում են՝ բարձրագույն իշխանությունում հաստատակամ են իրենց համար սահմանադրական բարեփոխումներ անցկացնելու խնդրում:
Պարզապես խորհուրդ է տրվում այն մեռելոցի չվերածել, քանզի կյանքը իր հունով գնում է. գծի տերերը՝ իրենց գծով, իշխանություններն էլ՝ իրենց սահմանադրական բարեփոխումների գծով:
Ի դեպ, այն միակ գիծն է, որ ժողովուրդը պարտավոր է պարտադիր կարգով անվճար նստել և հավերժ երթևեկել:
12-րդ վարչապետից այսօր ժողովրդին մնաց 2 բիոզուգարան, օֆշորի սկանդալ...
Իշխանությունը և հատկապես բարձրագույն իշխանությունն իր առաջնահերթ խնդիրն է համարում սահմանադրական բարեփոխումների անվան ներքո իրականացնել իշխանության պահպանման, վերարտադրման և հավերժացման նկրտումը:
Այսօր իշխանությունը չի կարևորում երկրում ստեղծված իրավիճակի ճիշտ գնահատումը և դրանում չի տեսնում ու զգում իր առաջնային պատասխանատվությունը:
Անորոշությունների, ոչ ադեկվատ մոտեցումների արդյունքում ցանկանում են ուժի դիրքերից խոսել հասարակության հետ: Տպավորություն է ստեղծվում, որ իշխանությունն ինչ-որ տեղ համատեղության կարգով դարձել է ժողովրդի ընդդիմությունը: Քաղաքացիական նախաձեռնությունների, հանրային կարծիքի նկատմամբ արհամարհական դրսևորումներն ակնհայտ են և տեսանելի:
Հանրության խոսքը մշտապես արհամարհել և փորձել իշխանության պահպանման դիրքերից խոսել ժողովրդի հետ նշանակում է անտարբերություն և արհամարհանք դրսևորել բարձրաձայված հարցերի և հասարակական կարծիքի նկատմամբ:
Բարեփոխումն ինքնին վատ նպատակ չէ, սակայն այն արժեվորվում է միայն այն դեպքում, երբ բարեփոխումների արդյունքը և արդյունավետությունը զգում են շատերը՝ տվյալ պարագայում հանրության գերակշռող մասը՝ ասենք 80%-ը: Իսկ եթե բարեփոխումը արվում է շղարշով և մատուցվում սկուտեղի վրա, ապա այն ծառայում է օրվա իշխանությանը:
Փորձել հավերժացնել իշխանությունը սա արդեն բարեփոխում չէ, այլ մի ուրիշ անվանում ունի…:
Բարձրագույն իշխանությունն անցած տարիներին եղել է երկրում դրության բացարձակ տերը, որի արդյունքում աղքատությունը, գործազրկությունը, արտագաղթը… դարձել են կենսագոյության ձև:
Այդքանից հետո ձեր նկատմամբ կա հավատի և վստահության կորուստ, որը բարեփոխումներով դժվար է վերականգնել և վերակենդանացնել:
12-րդ վարչապետից այսօր ժողովրդին մնաց 2 բիոզուգարան, օֆշորի սկանդալ, «Նաիրիտի» առեղծված, ֆինանսավարկային բուրգի առասպել և մի քանի վիրտուալ ծրագրերի փաթեթ:
Ասում են՝ բարձրագույն իշխանությունում հաստատակամ են իրենց համար սահմանադրական բարեփոխումներ անցկացնելու խնդրում:
Պարզապես խորհուրդ է տրվում այն մեռելոցի չվերածել, քանզի կյանքը իր հունով գնում է. գծի տերերը՝ իրենց գծով, իշխանություններն էլ՝ իրենց սահմանադրական բարեփոխումների գծով:
Ի դեպ, այն միակ գիծն է, որ ժողովուրդը պարտավոր է պարտադիր կարգով անվճար նստել և հավերժ երթևեկել:
Գառնիկ Վաղարշակյան
Հայաստանի բուհերի արհեստակցական
կազմակերպությունների ճյուղային
հանրապետական միության նախագահ