Աշխարհի պատմության մեջ Ներոնը աննախադեպ բան արեց. չէ, Հռոմը չվառեց։ Երբ նրան հայտնեցին, որ զորքը պատրաստվում է ապստամբել, նա Սենատում հայտարարեց, թե երեք օրից իր բանակով կդիմավորի ապստամբներին։ Սենատորները մի բոլ ծափ տվեցին ու ապուշ կտրեցին, երբ մինչև վերջ լսեցին կայսրի որոշումը։ Ներոնը հայտարարեց, որ ոչ թե սովորական բանակ է կռվի հանելու, այլ «մուսաների»։ Հռոմում ինչքան պոռնիկ, հետերա, ներքինի, այլասերված կար՝ հավաքեցին, մազերը միանման կտրեցին, միանման հագցրեցին ու պատրաստեցին «կռվի»։ Ներոնը պետք է գլխավորեր այդ «բանակը», դուրս գար ապստամբների դեմն ու... լացելով անսահման սիրո մասին երգեր։

«Ապստամբների սրտերը կփափկեն, ու նրանց կուրացած աչքերը կտեսնեն իրենց կայսրին»... Չստացվեց։ Հիմա մեզ մոտ է. ինչքան բառի բուն ու փոխաբերական իմաստով պոռնիկ կա՝ բրդել քցել են առաջին գիծ։ Մի տարբերությամբ՝ սրանք լացելու տեղը հաչում են։ Բայց մեկ է՝ ոչ մի բան էլ չի ստացվելու։

Նշան Գալստյան