Ենթադրենք՝ ես պետական իշխանության ներկայացուցիչ եմ, օրինակ՝ պետական Երիտասարդական հիմնադրամի ղեկավար ու, Աստված չանի, իմ կազմակերպած միջոցառման ժամանակ հրդեհ է բռնկվում, որի պարագայում, փա՛ռք Աստծո, զոհեր կամ լուրջ վնասվածք ստացողներ չեն լինում, բայց այրվում է, օրինակ, 200 մլն դրամի գույք:

Հարց՝ սրա համար ո՞վ է վճարում: Պետությո՞ւնը, թե՞ պետությունը ներկայացնող անհատ անձը, ում անմիջական մեղավորությամբ է այդ ամենը տեղի ունեցել: Պարզ է, որ «անհատ անձը» 200 մլն ունենա էլ՝ տվողը չէ (այն էլ՝ մեր դեպքի «անհատ անձը»), հետևաբար, եթե վճարողը պետությունն է, ապա ստացվում է, որ վճարում է ժողովուրդը, քանի որ պետական կամ իշխանական միջոցներ կոչվածը գալիս է ժողովրդի գրպանից:
Ա՜յ մարդ, բան չեք ստեղծում՝ մի՛ ստեղծեք, բայց գոնե մի՛ ոչնչացրեք այն, ինչ կա:
Հ.Գ. Ոչ թե «շահում ես դու՝ շահում է պետությունը», այլ՝ «վառում ես դու՝ տուժում ենք մենք»:

Վազգեն Պետրոսյանի ֆեյսբուքյան էջից