Տեսնելով այսօրվա մամուլի հրապարակումները, կայքերում տեղադրված հոդվածները, ոմանց սատուսները՝ իմ մոտ տպավորություն ստեղծվեց, որ ոմանք հասարակական դժգոհության ալիքը փորձում են ուղղորդել Հերմինե Նաղդալյանի դեմ:

Հիշեցնեմ, որ օրեր առաջ ԵԽԽՎ-ում ընդունվել է հակահայկական բանաձև՝ «Բռնությունների ահագնացումը Լեռնային Ղարաբաղում և Ադրբեջանի մյուս օկուպացված տարածքներում» վերնագրով, ու սա էլ կարծես բավարար չէր. Նաղդալյանի ոչ այնքան ադեկվատ պահվածքի հետևանքով հայկական պատվիրակությանը հեռացրել են նիստերի դահլիճից:

Իմանալով, թե ինչ տիպի կառույց է ՀՀԿ-ն, և որ այնտեղ առանց շեֆի թույլտվության ոչ մի քիչ թե շատ լուրջ որոշում չի ընդունվում, կարելի է վստահ ասել, որ Նաղդալյանը կապվել է Երևանի հետ, խոսել շեֆի հետ, իրենց հրահանգել են «մատ թափ տալ» եվրոպացիների վրա, ու նա էլ արել ա դա: Ու այս ամենի արդյունքում մենք աշխարհով մեկ խայտառակվել ենք, ու մեր դեմ բանաձև է ընդունվել:

Ինչպես կասեր Ստանիսլավսկին`«Не верю!», իրոք, չեմ հավատում, որ Հերմինե Նաղդալյանը սենց լուրջ որոշումը ռիսկ կաներ՝ ինքնուրույն ընդունել:Ասեմ ավելին՝ նա երևի սկի սանրվածքը չի փոխում առանց վերևների հրահանգման: Այդ պատճառով կարծում եմ, որ մարդիկ իրենց դժգոհությունը պետք է հայտնեն Նաղդալյանի կուսակցության ղեկավարին, քանզի նա է միանձնյա կայացնում բոլոր քիչ թե շատ կարևոր որոշումները:

Արմեն Միքայելյան