Ի տարբերություն աշխարհում ընդունված կարգի՝ իսլանդացիների մեծամասնությունն ազգանուն չունի։ Իսլանդիայի այս կամ այն բնակչին դիմելու համար օգտագործվում են նրա անունն ու հայրանունը։
Իսկ հայրանունն արտասանվում է որպես «հոր անուն»+ «որդի» (son) կամ «դուստր»(dottir)։ Եթե Յոն Էյնարսոն անվամբ տղամարդն ունի որդի, որի անունը Օլաֆուր է, ապա նրա «ազգանունը» կլինի ոչ թե «Էյնարսոն», այլ «Յոնսոն»՝ Յոնի որդի։
Իսլանդացիների մեծամասնությունն ազգանուն չունի
Ի տարբերություն աշխարհում ընդունված կարգի՝ իսլանդացիների մեծամասնությունն ազգանուն չունի։ Իսլանդիայի այս կամ այն բնակչին դիմելու համար օգտագործվում են նրա անունն ու հայրանունը։
Իսկ հայրանունն արտասանվում է որպես «հոր անուն»+ «որդի» (son) կամ «դուստր»(dottir)։ Եթե Յոն Էյնարսոն անվամբ տղամարդն ունի որդի, որի անունը Օլաֆուր է, ապա նրա «ազգանունը» կլինի ոչ թե «Էյնարսոն», այլ «Յոնսոն»՝ Յոնի որդի։