1. Շ. Քոչարյանի արձագանքի հիմնական ուղերձը ինձ համար այն է, որ կողմերը ավելի քան հեռու են պայմանավորվածություններ ձեռք բերելուց:
2. Ինչպես հայտնի է, ՀՀ ԱԳՆ-ին կից դիվանագիտական դպրոցը դիվանագիտական ծառայության անցնելու հիմնական ուղղին է: Շավարշ Քոչարյանի պատասխանից հետո ի՞նչ պետք է հասկանան երիտասարդ դիվանագետները, համադրելով այն Սերժ Սարգսյանի գործողությունների հետ: Հիշեցնեմ, որ վերջինս հակառակ ընդդիմության նախազգուշացումների, հակառակ իր նախորդների վարած քաղաքականության Ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման մասին երեք համատեղ փաստաթուղթ է ստորագրել Ադրբեջանի հետ, որում բացակայում է Լեռնային Ղարաբաղի իշխանությունների ստորագրությունը http://www.president.am/hy/foreign-visits/item/2008/11/02/news-43/
Այդ քայլով Սերժ Սարգսյանը փաստաթղթով ամրագրել էր բանակցություններից ԼՂ դուրս մնալու փաստը: Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է Հայաստանը ապահովի ԼՂ մասնակցությունը բանակցություններին: Սերժ Սարգսյանի, իր արտաքին քաղաքական թիմի, Է. Նալբանդյանի ոչ պրոֆեսիոնալ, անհետևողական և իրար հակասող գործողությունները անդառնալի վնասներ են հասցնում մեր պետական շահերին:
3. ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները հայտնվել են դժվարին կացության մեջ: Շ.Քոչարյանը խոսում է Ուորլիքի մատնանշած 6 կետից, հասկացնել տալով, որ ծանոթ է դրանց, նորություն չկա: Միևնույն ժամանակ, պնդելով ԼՂ՝ բանակցություններին միանալու մասին նա դուրս է գալիս Մադրիդյան փաստաթղթի, այսինքն, այսօրվա բանակցությունների տրամաբանությունից, քանի որ այնտեղ նման բան չկա: Համանախագահների արվելիք միակ հետևությունը. Հայաստանում ստեղծված ներքաղաքական զարգացումների հետևանքով թուլացած ՀՀ իշխանությունները պատրաստ չեն բանակցությունների, լուրջ խոսակցության: Այս հետևության այլընտրանքը այն է, որ ՀՀ իշխանություններ ձեռ են առնում համանախագահներին:

Վլադիմիր Կարապետյան

Աղբյուրը՝ https://www.facebook.com/vladimir.karapetian.12?fref=ts