Ամեն դեպքում, ճիշտ էր ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության քարտուղար Արամ Մանուկյանը, երբ օրեր առաջ հայտարարեց, որ Սահմանադրական դատարանն այնպիսի որոշում կկայացնի, որից ոչ ոք ոչինչ չի հասկանա:
Միայն Գագիկ Հարությունյանը կարող էր 65 էջանոց վճիռն ընթերցել, որից հետո հանրության մի մասը ոգեւորված բացականչեր՝ «վերջապե՜ս, ՍԴ-ն իշխանության դեմ որոշում ընդունեց», իսկ մյուս մասն էլ կասկածով վերաբերվեր այդ որոշմանը:
«Կուտակային կենսաթոշակային օրենքի» կարեւոր դրույթները հակասահմանադրական ճանաչող ՍԴ որոշման հրապարակումից ժամեր անց՝ ողջ օրը քաղաքական ուժերի ու շահագրգիռ շրջանակների համար այդ որոշումը վերածվեց իսկական գլուխկոտրուկի:
Ճիշտ է, հայցվոր կողմը՝ ԱԺ ոչիշխանական չորս խմբակցությունների ներկայացուցիչները, հայտարարեցին, որ դեռ պետք է խորությամբ ուսումնասիրեն ՍԴ–ի երկնած ծավալուն փաստաթուղթը եւ նոր միայն դիրքորոշում արտահայտեն, սակայն շատերն սկսեցին մեկնաբանել ու գնահատել որոշումն ըստ «հայեցողության»: Նույնիսկ շատ իրավաբաններ մինչեւ հիմա գլուխները հակել են ՍԴ որոշման տեքստի վրա եւ դժվարանում են կոնկրետ բան ասել:
Ողջ օրվա ընթացքում հեռուստաընկերություններ հրավիրված տարբեր գործիչներ երկար բացատրում ու «վերծանում» էին ՍԴ որոշումը, բայց թե՛ բացատրողները եւ թե՛ հեռուստադիտողներն այդպես էլ լիարժեք պատկերացում չունեցան եւ չհասկացան, թե, ի վերջո, ինչ է ասվում այդ որոշմամբ:
Անմիջապես բոլորիս «օգնության» հասան կառավարությունը, իշխող ուժի ներկայացուցիչներն ու նախարարները:
ՀՀԿ-ական պատգամավոր Դավիթ Հարությունյանը պնդեց, որ մինչեւ սեպտեմբերի 30-ը պարտադիր գանձումները շարունակվելու են, որ հանկարծ երկրում չխաթարվի «իրավական անվտանգությունը»: Այն դեպքում, երբ Գագիկ Հարությունյանը հստակ հայտարարեց, որ մինչեւ հիմա գանձված գումարները պետք է վերադարձվեն աշխատողներին:
Կատարյալ անորոշություն: Եվ ընդհանրապես, ինչ է նշանակում, երբ օրենքի դրույթները ճանաչվում են հակասահմանադրական, բայց օրենքը շարունակելու է գործել մինչեւ սեպտեմբերի 30-ը:
Իսկ Արդարադատության նախարար Հրայր Թովմասյանն էլ հայտարարեց, թե «ՍԴ որոշման մեջ յուրաքանչյուրը տեսնում է այն, ինչ ուզում է տեսնել», ու բոլորիս հուսադրեց, որ շուտով ինքն էլ կկարդա որոշումը եւ կասի իր խոսքը:
Դե, իսկ կառավարությունն էլ հանդես եկավ փոքրիկ հայտարարությամբ եւ սառը ջուր լցրեց բոլոր ոգևորվածների գլխին՝ ասելով, որ առաջ է տանելու սույն արմատական բարեփոխումը, քանզի շատ է մտածում ժողովրդի բարեկեցության մասին:
Բնականաբար, իշխանական տարբեր գործիչներ էլ առիթը բաց չթողեցին գովերգելու երկրի իրավական համակարգը, որը «զարգանում» է: Միաժամանակ հայտարարեցին, թե իրենց պարտված չեն համարում:
ՀՀԿ գաղափարախոսներից հանդիսացող Աշոտ Աղաբաբյանն էլ դիմեց «էքսքյուզ մի»–ի օգնությանը։
«Եթե դատարանը հիմա այդպիսի որոշում է ճանաչել, որ հակասահմանադրական են դրույթները, ուրեմն դա նշանակում է, որ մենք սխալվել ենք: Հա, սխալվել ենք, ի՞նչ է եղել, աշխարհում այդպիսի մարդ կա՞, որ չսխալվի, կամ այդպիսի պետություն, քաղաքական ուժ, հա՞ , կա՞, որ չսխալվի: Եվ սխալի համար ոչ թե ըտենց՝ էս ինչ եղավ, այլ ընդամենը՝ սխալ ենք արել, եւ վերջ, ամերիկյան մի լավ խոսք կա, որ ասում են՝ «էքսքյուզ մի»»,– հայտարարել է Աղաբաբյանը։
Ինչեւէ, Գագիկ Հարությունյանի «սումբուրնի» որոշումը լրիվ մարսելու համար դեռ շատ ժամանակ է պետք:
Բայց ավելի լավ է այդ ժամանակն օգտագործել Տիգրան Սարգսյանից եւ նրա կաբինետից պարտադիր ազատվելու համար:
ՍԴ–ի «սումբուրնի» որոշումը՝ գլուխկոտրուկ
Ամեն դեպքում, ճիշտ էր ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության քարտուղար Արամ Մանուկյանը, երբ օրեր առաջ հայտարարեց, որ Սահմանադրական դատարանն այնպիսի որոշում կկայացնի, որից ոչ ոք ոչինչ չի հասկանա:
Միայն Գագիկ Հարությունյանը կարող էր 65 էջանոց վճիռն ընթերցել, որից հետո հանրության մի մասը ոգեւորված բացականչեր՝ «վերջապե՜ս, ՍԴ-ն իշխանության դեմ որոշում ընդունեց», իսկ մյուս մասն էլ կասկածով վերաբերվեր այդ որոշմանը:
«Կուտակային կենսաթոշակային օրենքի» կարեւոր դրույթները հակասահմանադրական ճանաչող ՍԴ որոշման հրապարակումից ժամեր անց՝ ողջ օրը քաղաքական ուժերի ու շահագրգիռ շրջանակների համար այդ որոշումը վերածվեց իսկական գլուխկոտրուկի:
Ճիշտ է, հայցվոր կողմը՝ ԱԺ ոչիշխանական չորս խմբակցությունների ներկայացուցիչները, հայտարարեցին, որ դեռ պետք է խորությամբ ուսումնասիրեն ՍԴ–ի երկնած ծավալուն փաստաթուղթը եւ նոր միայն դիրքորոշում արտահայտեն, սակայն շատերն սկսեցին մեկնաբանել ու գնահատել որոշումն ըստ «հայեցողության»: Նույնիսկ շատ իրավաբաններ մինչեւ հիմա գլուխները հակել են ՍԴ որոշման տեքստի վրա եւ դժվարանում են կոնկրետ բան ասել:
Ողջ օրվա ընթացքում հեռուստաընկերություններ հրավիրված տարբեր գործիչներ երկար բացատրում ու «վերծանում» էին ՍԴ որոշումը, բայց թե՛ բացատրողները եւ թե՛ հեռուստադիտողներն այդպես էլ լիարժեք պատկերացում չունեցան եւ չհասկացան, թե, ի վերջո, ինչ է ասվում այդ որոշմամբ:
Անմիջապես բոլորիս «օգնության» հասան կառավարությունը, իշխող ուժի ներկայացուցիչներն ու նախարարները:
ՀՀԿ-ական պատգամավոր Դավիթ Հարությունյանը պնդեց, որ մինչեւ սեպտեմբերի 30-ը պարտադիր գանձումները շարունակվելու են, որ հանկարծ երկրում չխաթարվի «իրավական անվտանգությունը»: Այն դեպքում, երբ Գագիկ Հարությունյանը հստակ հայտարարեց, որ մինչեւ հիմա գանձված գումարները պետք է վերադարձվեն աշխատողներին:
Կատարյալ անորոշություն: Եվ ընդհանրապես, ինչ է նշանակում, երբ օրենքի դրույթները ճանաչվում են հակասահմանադրական, բայց օրենքը շարունակելու է գործել մինչեւ սեպտեմբերի 30-ը:
Իսկ Արդարադատության նախարար Հրայր Թովմասյանն էլ հայտարարեց, թե «ՍԴ որոշման մեջ յուրաքանչյուրը տեսնում է այն, ինչ ուզում է տեսնել», ու բոլորիս հուսադրեց, որ շուտով ինքն էլ կկարդա որոշումը եւ կասի իր խոսքը:
Դե, իսկ կառավարությունն էլ հանդես եկավ փոքրիկ հայտարարությամբ եւ սառը ջուր լցրեց բոլոր ոգևորվածների գլխին՝ ասելով, որ առաջ է տանելու սույն արմատական բարեփոխումը, քանզի շատ է մտածում ժողովրդի բարեկեցության մասին:
Բնականաբար, իշխանական տարբեր գործիչներ էլ առիթը բաց չթողեցին գովերգելու երկրի իրավական համակարգը, որը «զարգանում» է: Միաժամանակ հայտարարեցին, թե իրենց պարտված չեն համարում:
ՀՀԿ գաղափարախոսներից հանդիսացող Աշոտ Աղաբաբյանն էլ դիմեց «էքսքյուզ մի»–ի օգնությանը։
«Եթե դատարանը հիմա այդպիսի որոշում է ճանաչել, որ հակասահմանադրական են դրույթները, ուրեմն դա նշանակում է, որ մենք սխալվել ենք: Հա, սխալվել ենք, ի՞նչ է եղել, աշխարհում այդպիսի մարդ կա՞, որ չսխալվի, կամ այդպիսի պետություն, քաղաքական ուժ, հա՞ , կա՞, որ չսխալվի: Եվ սխալի համար ոչ թե ըտենց՝ էս ինչ եղավ, այլ ընդամենը՝ սխալ ենք արել, եւ վերջ, ամերիկյան մի լավ խոսք կա, որ ասում են՝ «էքսքյուզ մի»»,– հայտարարել է Աղաբաբյանը։
Ինչեւէ, Գագիկ Հարությունյանի «սումբուրնի» որոշումը լրիվ մարսելու համար դեռ շատ ժամանակ է պետք:
Բայց ավելի լավ է այդ ժամանակն օգտագործել Տիգրան Սարգսյանից եւ նրա կաբինետից պարտադիր ազատվելու համար:
Կիմա Եղիազարյան