Թեև օդերևութաբանները մի քանի օր առաջ էին ճշգրիտ կանխատեսել սպասվող ցուրտ եղանակն ու ձյունը, Երևանի քաղաքապետարանում, այդուհանդերձ, անակնկալի եկան «անսպասելի» ձնից։

Երևանի փողոցներում «բառդակ» է։ Անտերանոց։ Քաղաքապետարան, կարելի է ասել, որ չկա։ Լավ էր գոնե ոստիկանները տեղ տեղ օգնության էին հասնում դեպի Նորքի զանգված գնացող մեքենաներին և մայրաքաղաքի կենտրում «բուքսավատ» անող տաքսիստներին։

Լավ, մի՞թե չէր կարելի նախապես պատրաստվել, մանավանդ որ ալամ–աշխարհը գիտեր, որ այսօր ձյուն է գալու։

Մի՞թե Տարոն Մարգարյանի համար «պուտանկեքի» ու թաղային խուժանի օգնությամբ Սերժ Սարգսյանը տոկոս է «խփել», որ քաղաքապետ կոչվածն աչքերը փակ ստորագրի նույն Սերժի ընկերներին կարմիր ներկի օգնությամբ փողոցից փող քամելու իրավունքն ամրագրող որոշումները, իսկ ահա փողոցները ձնից մաքրելու պահին անհետանա։

Հասկացանք, որ Երևանը կառավարվում է Բաղրամյան 26-ից՝ «Տարո՛ն ջան, սիրու՛ն չի» և «Տարո՛ն ջան, սիրու՛ն է» հրահանգների օգնությամբ, բայց մեկ–մեկ էլ կարելի է բուն քաղաքապետի գործառույթներ դնել «Տարոն ջանի» վրա, ու ցախավելը տալ ձեռքը՝ փողոցներն ավլելու համար։

Չէ՞ որ Երևանի ավագանու ընտրությունների ժամանակ ՀՀԿ–ն գլուխ էր գովում, թե Տարոնը լավ ավլող թափող տղա է և նրան է պետք վստահել երկու հազար չգիտեմ քանի հարյուր ամյա քաղաքի կառավարումը։ Դե թող ավլի ձյունն ու թափի այն փողոցներից հեռու մի տեղ, բա ու՞ր է կորել։

Թե՞ ձյան գալը ուրախացնում է Տարոնին ու նրա տերերին բացառապես այն պատճառով, որ առիթ է ստեղծվում փողոցների վրա չցանած ավազի և ձյունը մաքրող մեքենաների չծախսած վառելիքի վրա փող դուրս գրել ու «ատկատը» գրպանել։

Մի խոսքով, սիրու՛ն չի, Տարո՛ն։ Հե՛չ սիրուն չի։

Սևակ Մինասյան