Ընդհանրապես հիմա եւ մոտակա շրջանում ընդդիմությունը լիքը գործ ունի անելու Հայաստանում: Օրինակ:
1. Փոխել հասարակական եւ քաղաքական գործընթացների ընկալումները եւ հասարակական դիսկուրսը՝ վիպականից դեպի իրատեսական, առանց որի լուրջ հաջողությունների հասնել դժվար է: 2. Ամրացնել կառույցները, որպեսզի հնարավորինս բարձրանա դիմադրողոկանությունը ընտրական կեղծիքներին եւ հնարավորինս ակտիվություն լինի միջընտրական փուլերում: 3. Մշտապես գործուն պահել ճնշման նվազագույն աստիճանը փողոցում, ԱԺ-ում, ՏԻՄ-երում: 4. Հնարավորինս կազամկերպված դիմադրություն կազմակերպել իշխանական բաց եւ ծպտյալ քարոզչությանը՝ հատկապես կազմաքանդելով իշխանության օգտին ոչ բացահայտ գործող ԶԼՄ-ների դիսկուրսը եւ վերահսկելի՝ անվանապես ընդդիմաիր քաղաքական նախագծերը: 5. Նորմալ աշխատանքային հարաբերություններ ձեւավերոլ քաղաքացիական կոչվող դաշտի հետ՝ պոկելով այն երիտթեւական եւ նման այլ ազդեցություններից, բայց հարգելով քաղաքացիականի ինքնավարությունը: 6. Ավելի շատ ռեսուրս ծախսել նախընտրական եւ բուն ըտրական գործըթնացների վրա, այլ ոչ թե միայն պոստֆակտում արձանագրել ընտրակեղծիքները: 7. Ապացուցել սեփական ինտելեկտուալ առավելությունը, օրակարգեր եւ քննարկումների հարթակներ ձեւավորել: 8. Վերջ տալ նվնվոցին, բայղուշությանը, թսիկությանը, հուսահատական, ապոկալիպտիկ եւ խուժանական-սադյոնական, ինչպես նաեւ չափազանցված՝ վիպական ոճին: Եվ այլն, եւ այլն:
Ընդդիմության անելիքը
Ընդհանրապես հիմա եւ մոտակա շրջանում ընդդիմությունը լիքը գործ ունի անելու Հայաստանում: Օրինակ:
1. Փոխել հասարակական եւ քաղաքական գործընթացների ընկալումները եւ հասարակական դիսկուրսը՝ վիպականից դեպի իրատեսական, առանց որի լուրջ հաջողությունների հասնել դժվար է:
2. Ամրացնել կառույցները, որպեսզի հնարավորինս բարձրանա դիմադրողոկանությունը ընտրական կեղծիքներին եւ հնարավորինս ակտիվություն լինի միջընտրական փուլերում:
3. Մշտապես գործուն պահել ճնշման նվազագույն աստիճանը փողոցում, ԱԺ-ում, ՏԻՄ-երում:
4. Հնարավորինս կազամկերպված դիմադրություն կազմակերպել իշխանական բաց եւ ծպտյալ քարոզչությանը՝ հատկապես կազմաքանդելով իշխանության օգտին ոչ բացահայտ գործող ԶԼՄ-ների դիսկուրսը եւ վերահսկելի՝ անվանապես ընդդիմաիր քաղաքական նախագծերը:
5. Նորմալ աշխատանքային հարաբերություններ ձեւավերոլ քաղաքացիական կոչվող դաշտի հետ՝ պոկելով այն երիտթեւական եւ նման այլ ազդեցություններից, բայց հարգելով քաղաքացիականի ինքնավարությունը:
6. Ավելի շատ ռեսուրս ծախսել նախընտրական եւ բուն ըտրական գործըթնացների վրա, այլ ոչ թե միայն պոստֆակտում արձանագրել ընտրակեղծիքները:
7. Ապացուցել սեփական ինտելեկտուալ առավելությունը, օրակարգեր եւ քննարկումների հարթակներ ձեւավորել:
8. Վերջ տալ նվնվոցին, բայղուշությանը, թսիկությանը, հուսահատական, ապոկալիպտիկ եւ խուժանական-սադյոնական, ինչպես նաեւ չափազանցված՝ վիպական ոճին:
Եվ այլն, եւ այլն:
Հրանտ Տեր–Աբրահամյան
Աղբյուրը՝ http://www.facebook.com/ustahrant?ref=ts&fref=ts